Ντριπλάροντας τα πιασάρικα θέματα της επικαιρότητας, παρουσίαση PS5, κυκλοφορία TLOU2, Black Lives Matter, αγάλματα που πέφτουν, COVID-19, καθώς και τη διαχρονική ατέρμονη βλακεία των fanboys, η Σαύρα σήμερα θα ασχοληθεί με μια από τις μεγαλύτερες της αγάπες στο χώρο των κονσολών: το πρώτο Xbox.
Είχα μια κουβέντα πρόσφατα με ένα φίλο, όπου δήλωσα συμπαθών της Microsoft. Εξεπλάγην ο άνθρωπος, ρώτησε γιατί (δεν είμαστε δα και πολλοί) και του εξήγησα ότι τη ζημιά μού την έκανε το πρώτο Xbox. Ε κάπου εκεί μας πήραν οι αναμνήσεις, συγκινηθήκαμε και αναπολήσαμε αυτήν τη χαλαρά -χαλαρότατα- για μένα, αδικημένη κονσόλα, που τελικά είχε ενθουσιάσει και το φίλο μου. Βασικά, για να τα πούμε με το όνομά τους, όποιος ήταν αντικειμενικός και όχι fanboy, έπρεπε να το παραδέχεται, αν είχε πιάσει το εξαιρετικό αυτό μηχάνημα στα χέρια του.
«Εξαιρετικό αυτό το μηχάνημα». Ναι, υπάρχουν κάποιες αισθητικές αντιρρήσεις, διότι όποιος το σχεδίασε δεν το είχε πολύ. Δεν θα ξεχάσω ποτέ πώς αντέδρασαν οι γυναίκες της παρέας όταν το είδαν, στο πλαίσιο ενός ειδικού θέματος που έγραψε ο Ηλίας (Παππάς) για το τότε GamePro: «Παλιό Χαλασμένο Βίντεο». Δεν θα τον ξεχάσω ποτέ αυτόν το χαρακτηρισμό και αν προσθέσουμε το όχι και τόσο καλαίσθητο -αλλά άκρως λειτουργικό- χειριστήριό του, μια χοντροκοπιά την έβγαζε. Δεν θα ξεχάσω επίσης που το άνοιγες, το συνέδεες στο Internet και έβλεπες με κεφαλαία γράμματα το θρυλικό «You Have No Friends» [σ.α.: It’s not my fault], που όσο να ‘ναι, ανεβαστικό δεν το λες. Ναι, αλλά μετά ξεκινούσαν τα παιχνίδια και ξεχνούσες και παλιά βίντεο και χοντροκοπιές και όλα. Διότι αν είχε κάτι το πρώτο Xbox ήταν παιχνιδάρες και γραφικάρες, pardon my French.
Δεν γίνεται να μην ξεκινήσεις από το Halo, και παρά το γεγονός ότι η παρέα του GamePro έσπευσε να με εφοδιάσει με καμιά εικοσαριά παιχνίδια Day 1 όταν πήρα την κονσόλα, από εκεί άρχισα. Κι έπαθα τρελό «λαλά», δεν περίμενα ποτέ κάτι τέτοιο σε κονσόλα κι ας ήμουν τύπος που τα Doom τα είχε σκίσει στο PSone. Από όλα όσα θυμάμαι να με σοκάρουν, πλέον χαρακτηριστικό όλων ήταν το ασύλληπτο για την εποχή draw distance. Ας μη συζητήσουμε για frame rate, γιατί το «βίντεο» έβαζε -για να μην πω και βάζει- πολύ κόσμο κάτω. Η δεύτερη ζημιά ήταν το Top Spin, το -ακόμα και σήμερα για μένα- κορυφαίο franchise τένις. Μιλάμε για ένα αριστούργημα που έτσι και το έκανα review, με πάσα τιμιότητα σας λέω ότι για τότε θα έπαιρνε από μένα ένα 10 από εδώ έως τον Τσεσμέ. Από εκεί και πέρα, η ένοχη απόλαυση που λεγόταν Dead or Alive: Xtreme Beach Volleyball και που σήμερα θα έβγαζε τον κόσμο για διαδηλώσεις, το υπέροχο καταπληκτικό Ninga Gaiden, τα έξοχα racing Rallisport Challenge, τα 2 Project Gotham Racing και ΦΥΣΙΚΑ το πρώτο Forza Motorsport. Και ας μην ξεχνάμε το ορόσημο για τη βιομηχανία Halo 2 και κάποια προσωπικά αγαπημένα, όπως το Call of Cthulhu: Dark Corners of the Earth, το Doom 3 και το υπέροχο και αδικημένο The Chronicles of Riddick: Escape from Butcher Bay.
Δεν θα μπω καν στη λογική να αναλύσω πόσο καλό έκανε η εμφάνιση της Microsoft σε μια βιομηχανία με την Nintendo στα γόνατα και την Sony με το εξαιρετικό PS2 κυρίαρχο, την επανάσταση στο multiplayer για τις κονσόλες με το Xbox Live και άλλα πολλά. Για αυτό μάλιστα δεν χαλάστηκα καθόλου που η Microsoft μάς δίνει ακόμα και στο Xbox One την ευκαιρία να παίξουμε παιχνίδια του Xbox, κάτι που έκανα πρόσφατα με τίτλους Star Wars. Αλήθεια σας λέω, λίγο αυτό το κείμενο, λίγο η κουβέντα με τον Σπύρο, θα σκαρφαλώσω στο πατάρι του πατέρα μου να δω αν δουλεύει. Το υπέροχο αυτό, παλιό, χαλασμένο βίντεο.
ΥΓ: Έχει ένα ενδιαφέρον ότι η θεματική της στήλης προκύπτει, για δεύτερη φορά στη σειρά, εξαιτίας του φίλου μου του Σπύρου και μιας κουβέντας που είχαμε. Να είναι καλά το παλικάρι και είθε να δει το Virtua Fighter 6 [σ.α.: ΠΕΣ ΤΑ «ΣΠΑΣΙΜΑΚΗ»!] που ποθεί.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity