Aν και δεν μπορούμε να ισχυριστούμε ότι ήταν μια εντελώς αποτυχημένη κίνηση, σίγουρα δεν έφερε τα αποτελέσματα που οι εν λόγω εταιρείες θα ήθελαν. Oι πωλήσεις ήταν κάτω του αναμενόμενου και ειδικά στο Lords of Shadow 2 υπήρχε και θέμα ποιότητας με την MercurySteam να παραδίδει μέτριο τίτλο. Δεν θα ασχοληθώ με το τι έφταιξε στο reboot του DmC γιατί μπορεί να το αναλύσει κάποιος άλλος καλύτερα. Αυτή η γεύση από κεράσι έξαλλου είναι αφιερωμένη σε ένα από τα αγαπημένα μου franchises και στην πιθανή του “ανάσταση”, το Akumajou Dracula ή, όπως το λέμε εμείς εδώ, Castlevania.
Το να είναι κανείς οπαδός μιας σειράς, σημαίνει ότι πρώτα απ' όλα απολαμβάνει το είδος στο οποίο ανήκει και τα συστήματά του, το πως παίζεται, το gameplay δηλαδή. Αν αυτό αλλάξει, τότε χάνεται η ουσία του τίτλου και μετατρέπεται σε κάτι διαφορετικό. Αν το Broken Sword από adventure γίνει fighting, μπορεί να είναι εξίσου καλό αλλά δεν θα απευθύνεται πια στους οπαδούς της σειράς. Κάτι τέτοιο συνέβη στο Castlevania. Από side scroller με έμφαση στην εξερεύνηση, έγινε hack 'n slash κλώνος των God of War και Devil May Cry. To παράξενο όμως με το Castlevania είναι ότι κάτι τέτοιο δεν γινόταν για πρώτη, αλλά για δεύτερη φορά.
Κι εδώ πρέπει να ομολογήσω ότι σας είπα ψέματα. Δεν είμαι οπαδός των Castlevania, της σειράς αυτής με τις πίστες όπου ο βασικότερος εχθρός είναι η πτώση στο κενό ανάμεσα σε κινούμενες πλατφόρμες, όπου το μόνο όπλο είναι ένα μαστίγιο και ο χειρισμός έρχεται από την εποχή του NES. Αντιθέτως, μου αρέσει η πρώτη μεταμόρφωση της σειράς από τον Koji Igarashi, στο αριστουργηματικό Symphony of the Night, αυτό που θα μείνει γνωστό ως το πρώτο Metroidvania. Πρόκειται για πραγματικό παιχνίδι εξερεύνησης που όταν αποκτούσες μια καινούρια δύναμη, γυρνούσες πίσω και είχες πρόσβαση σε περιοχές που δεν μπορούσες να προσεγγίσεις πριν. Σαν το Metroid δηλαδή, εξού και ο όρος.
Ο Igarashi, γνωστός και ως IGA, είχε μια σημαντική ομιλία στο περσινό Game Developers Conference. Αμέσως μετά τη γνωστοποίηση της παραίτησής του από την Konami, ανέβηκε στο βήμα και διηγήθηκε την ιστορία, όχι των Castlevania αλλά του είδους που είχε δημιουργήσει ο ίδιος, των Metroidvania. To παράδοξο είναι ότι ούτε αυτός ούτε η ομάδα του είχαν γνώση αυτής της λέξης μέχρι και το 2012, όταν τους την ανέφερε ένας οπαδός στο Facebook. Όπως αποκάλυψε ο IGA, πηγή έμπνευσης του Symphony of the Night ήταν το Ζelda και όχι το Metroid. Zeldavania κανείς;
Σε εκείνη την ομιλία είχε πει ξεκάθαρα ότι θέλει να προχωρήσει το όραμά του. Φαίνεται ότι το πλήρωμα του χρόνου ήρθε αφού μόλις ανακοινώθηκε ο πνευματικός διάδοχος της σειράς, το Bloodstained: Ritual of the Night. Βγήκε για χρηματοδότηση μέσω Kickstarter και έπιασε το στόχο του αμέσως και τώρα μάλιστα πλησιάζει τα $2 εκατομμύρια. Η δίψα των οπαδών για το συγκεκριμένο είδος πάει κόντρα στα προγνωστικά των αναλυτών για το μέλλον των δισδιάστατων παιχνιδιών αλλά και στην εμμονή των εταιρειών για σπρώξιμο του 3D και των high end γραφικών.
Itagaki, Suda, Kojima, Igarashi είναι μερικοί από τους διάσημους Ιάπωνες δημιουργούς που η εκκεντρικότητα και η επιμονή στο καλλιτεχνικό τους οραμά, τους κάνει μαύρα πρόβατα στο στιβαρό εταιρικό περιβάλλον της Ιαπωνίας που δεν αφήνει πολύ χώρο στη δημιουργική ελευθερία και αναγκάζει όλους να εργάζονται για έναν κοινό στόχο, όποιος και αν είναι αυτός. Με την άνθηση του crowdfunding στις μέρες μας, μην ξαφνιαστούμε αν δούμε και άλλους να ακολουθούν αυτόν τον δρόμο. Και με τον Kojima κοντά στην έξοδο από την Konami, αρχίζω από τώρα να σκέφτομαι πιθανή συνέχεια του Policenauts ή των Zone of the Enders. Tίποτα δεν είναι αδύνατον πλέον, εκτός ίσως από ένα 2D Metroid. Η Ε3 είναι κοντά ε; Χμμ...
Αψογο κειμενο , μια δορθωση μονο , το Castlevania 2 : Simons Quest του NES , ηταν το πρωτο πραγματικο action adventure Castlevania με τρομερα mechanics για την εποχη του , απλα ο κοσμος τοτε ισως ... δεν ηταν ετοιμος . Γιαυτο και το εκραξε .
Eίσαι δυνατό πιστόλι Πιστόλα!
Καποια παιχνιδια δεν ειναι για 3d castlevania kai mega man το symphony og the night ηταν επος...πολυ ωραιο κειμενο gj.