Τίποτα δεν είναι σαν την πρώτη φορά. Όταν παίχτηκε το πρώτο «Star Wars» στην Ελλάδα, δεν γνωρίζαμε και πολλά πράγματα γι’ αυτό. Ούτε πότε προβλήθηκε στην Αμερική, ούτε αν καθυστέρησε μέρες ή μήνες για έρθει μέχρι εδώ, ούτε καν ιδιαίτερη ενημέρωση από τα media είχαμε περί εισπρακτικών ρεκόρ και τα λοιπά. Έβγαιναν εφημερίδες και περιοδικά, βλέπαμε τα λιγοστά, κρατικά κανάλια στην τηλεόραση, ακούγαμε τους επίσης ελάχιστους ραδιοφωνικούς σταθμούς. Κανένα διαδίκτυο, καμία έγνοια. Η ταινία ήταν… μια ταινία! Το «Star Wars» του 1977, λοιπόν, πρέπει να είχε κάποιο κύρος ως ταινία, διότι προβλήθηκε αποκλειστικά στο Ράδιο Σίτυ της οδού Πατησίων, μια από τις πλέον μεγαλοπρεπείς κινηματογραφικές αίθουσες των Αθηνών, με σύστημα Cinerama και μια τεράστια, σχεδόν ημικυκλική οθόνη. Η εμπειρία θύμιζε μεγάλο θέατρο, με προπωλήσεις εισιτηρίων και αριθμημένες θέσεις. Είχα αγγαρέψει τον πατέρα μου να βγάλει εισιτήρια, από μικρός δεν έχανα σχεδόν τίποτα στο σινεμά, έτσι κι αλλιώς. Φτάσαμε αρκετά πριν τελειώσει η προηγούμενη προβολή και τα ηχητικά εφέ που ακουγόντουσαν μέσα από την αίθουσα ήταν αδύνατον να τα αγνοήσεις. Μια ταξιθέτρια, με προσοχή, μας άφησε να μπούμε επειδή επέμεινα (δεν λες «όχι» σε ένα παιδάκι…). Έπαιζε η σκηνή της τελικής επίθεσης στο Death Star. Δεν μπορώ να περιγράψω το μέγεθος της οθόνης ή την εντύπωση που μου έδωσαν οι πρώτες εικόνες. Παραλίγο να πέσω στο πάτωμα! Τα υπόλοιπα τα γνωρίζουν όλα τα «παιδιά» της γενιάς μου, ειδικά εκείνα που αισθάνονταν τόση υπερηφάνεια επειδή… ο μπαμπάς τους τα συνόδευσε στο σινεμά για να δουν το «Star Wars»…
Το «Empire Strikes Back» (1980) μου πήρε ακόμη περισσότερο τα μυαλά, το «Return of the Jedi» (1983) δεν μου είχε αρέσει, θυμάμαι πως το αποκαλούσα πάντοτε ως… «το ‘Muppet Show’ μπήκε στο ‘Star Wars’»! Είχα μεγαλώσει… Τα τρία επόμενα επεισόδια της σειράς που είδαμε στο διάστημα 1999 - 2005 ήταν… μεγάλες μαλακίες! Κανένα από αυτά τα τρία φιλμ δεν άντεξα να το ξαναδώ ολόκληρο, ούτε για δεύτερη φορά! Για εμάς, τους «παλιούς», ήταν σα να μας έφτυνε κάποιος στα μούτρα. Ντράπηκα. Χωρίς να έχω υπάρξει ποτέ σκληροπυρηνικός fan, αισθανόμουν πάντοτε το «Star Wars» σαν ένα όμορφο κομμάτι της παιδικής μου ηλικίας. Μου είχε δώσει αναμνήσεις και, κατά κάποιο τρόπο, ήταν η ταινία που μου είχε «διευρύνει» το βλέμμα στο σινεμά (το λες και κυριολεκτικά…).
Ο ερχομός τού «Η Δύναμη Ξυπνάει» δεν μου έλεγε κάτι παραπάνω, ίσως λόγω της μεγάλης απογοήτευσης από τα προηγούμενα φιλμ. Όποτε ερχόταν η ώρα του, θα το έβλεπα. Μια ταινία είναι, απλά, μια ταινία. Είχα, βέβαια, μια περίσσια περιέργεια, λόγω της συμμετοχής των πρωταγωνιστών του original. Όχι τρομακτικές προσδοκίες, όμως. Γιατί σήμερα, σε αντίθεση με το 1977, τα πάντα εκεί έξω σε υποχρεώνουν να αισθάνεσαι πως μια ταινία είναι… κάτι παραπάνω από μια ταινία. Έχεις τους fans, έχεις το marketing, έχεις το publicity, έχεις όλη αυτή τη «μυστικότητα» και τα «περίφημα» spoilers, έχεις το διαδίκτυο, έχεις και… τα «κουκλάκια»! Καταλαβαίνεις…
Αρχικά, αντιλαμβάνεσαι τον… πανικό και το άγχος που πρέπει να είχε ο Τζέι Τζέι Έϊμπραμς αναλαμβάνοντας το project. Τι δρόμο επέλεξε να πάρει; Αυτόν που δηλώνει σεβασμό στο… παλιό. Και επειδή τιμά και τα δύο, τούτο το «Star Wars» είναι μια απόλυτα επιτυχημένη ταινία. Εάν με ανάγκαζες να πω έστω μια «κακία» για το «Η Δύναμη Ξυπνάει», θα ομολογούσα πως το φιλμ αυτό μοιάζει με ένα «αναθεωρημένο» remake του original «Star Wars» και του «Empire Strikes Back»… μαζί! Άρα δεν υπάρχει η τόλμη για κάτι καινούργιο. Άρα, τα «spoilers» της πλοκής είναι πράγματα που μπορείς να σκεφτείς και από μόνος σου - χωρίς καμία «Δύναμη» και καμία «ενόραση». Και θα τα δεις να συμβαίνουν. Αλλά θα δεις πράγματα που… έχεις αγαπήσει. Και θα σου θυμίσουν όχι απλά εκείνο το «Star Wars» αλλά και εκείνο το παιδί. Κι εκείνο το «παιδί» είναι που θα βάλει τα κλάματα χωρίς δεύτερη σκέψη με το που θα δει τον Χάρισον Φορντ να μπαίνει ξανά στο Millennium Falcon. «Chewie, we’re home…»! Και η ταινία θα γίνει και πάλι… μια ταινία. Όπως έπρεπε (και πρέπει) να είναι.
Τι να κάτσω να σου πω και τι να κάτσω να γράψω για το «Η Δύναμη Ξυπνάει»; Ωραίοι οι νέοι χαρακτήρες, θαυμάσια η τόσο παλιομοδίτικη αφήγηση (που ανέκαθεν παρέπεμπε στις «επεισοδιακές» σειρές του ’30), τρελή σαπουνόπερα (ναι, μάγκες, εκεί έχει τις βάσεις της η «space opera») δίχως αύριο στις ανατροπές κι ένα φινάλε που δεν θα χορταίνεις (με άπειρο κλάμα ξανά, εννοείται!). Μικρή ένσταση για το αίμα πάνω στο κράνος του Φιν (Τζον Μπογιέγκα) και δεν είμαι σίγουρος για το αν χρειαζόταν τόσο… χιούμορ ανά στιγμές (δεν σε «χαλάει», λειτουργεί, αλλά δεν ήταν απαραίτητο, αρκεί από μόνο του το BB-8 droid για να χαμογελάς). Όσο για τον Τζέι Τζέι Έϊμπραμς, αρκεί να θυμίσω τι έκανε με το «Super 8» το 2011 (εντελώς παρόμοια η υπόθεση και εδώ): ένα έργο που τιμούσε τον κινηματογραφικό μύθο τού Στίβεν Σπίλμπεργκ. Αυτή τη φορά, λοιπόν, τιμά το «Star Wars». ‘Η, απλά, τιμά την κινηματογραφική μαγεία.
Υ.Γ. Όπως θα παρατήρησες, το κείμενο αυτό δεν συνοδεύεται από «αστεράκια» αξιολόγησης. Θεωρώ πως σε αυτή τη δουλειά με χαρακτηρίζει ένα κάποιο ήθος. Τα «αστεράκια» είναι κάτι που μας επιβλήθηκε σε τούτο τον χώρο, είναι ένα «αναγκαίο» κακό. Σε τούτη την περίπτωση, όμως, επειδή αυτό που διάβασες ήταν λίγο πιο προσωπικό (και έτσι αισθάνθηκα και στην προβολή του φιλμ), ας μου επιτραπεί αυτή η «ιεροσυλία» (από την ανάποδη, μάλλον). Αρνούμαι να «ζυγίσω» το προσωπικό μου συναίσθημα απέναντι στο «Η Δύναμη Ξυπνάει». Το 1977 δεν έδινα «αστεράκια», δεν υπήρχαν «αστεράκια». Και η ταινία ήταν… μια ταινία.
ΕΙΝΑΙ ΓΙΑ ΜΕΝΑ;
Οι σαραντάρηδες (και λίγο παραπάνω) που έχουν οικογένεια και δη μικρότερα παιδιά, θα βρουν μια ωραία αφορμή να νιώσουν όπως και οι γονείς τους στα τέλη της δεκαετίας του ’70. Ναι, είναι τόσο καλό! Είναι απίστευτα συγκινητικό, είναι θεαματικό, είναι διασκεδαστικό, είναι σινεμά. Χωρίς «μυθολογίες» και υστερίες από φανατικούς που, στην πραγματικότητα, κάνουν κακό στο σινεμά. Το «Star Wars» δεν είναι η «Δύναμη», είναι το παραμύθι. Και αν θέλεις να ζήσεις αυτή την «παραμύθα» της μεγάλης οθόνης, ξέρεις τι θα κάνεις φέτος τα Χριστούγεννα. Εάν δεν είσαι… εξοικειωμένος με τα παραμύθια του σινεμά ή το genre του φανταστικού (ακόμη κι αν είναι μια διαστημική «σαπουνόπερα» στην τελική!), ενδέχεται να βαρεθείς. Εάν είσαι βαθιά χωμένος στην τεχνολογία τού σήμερα και την εξέλιξη του είδους μέσα από τα games, μπορεί να σου φανεί και λίγο… γερασμένο. Η λέξη κλειδί είναι ο «σεβασμός».
Του Ηλία Φραγκούλη, σε συνεργασία με το freecinema.gr
Βρείτε το freecinema.gr στο facebook
Ok μπορείτε να με δείρετε όλοι μαζί αλλά δεν έχω δει τα παλαίοτερα star wars, χρειάζεται να τα δω αν θέλω να δω τη νέα ταινία?
Απλα εξαιρετικο κειμενο....και η λεξη κλειδι "σεβασμος" ειναι 2thepoint που λεμε και στο χωριο μου :)
Αν και ανηκω στην γενια πλεον των σαρανταρηδων (εστω και χωρις δικια μου οικογενεια) το Star Wars παντα θα μου θυμιζει εκεινη την πρωτη φορα που θυμαμαι τον εαυτο μου στο σινεμα ,με τον πατερα μου και τον αδερφο μου, να ταξιδευω σε εναν γαλαξια Far far away...
Η δυναμη του Star Wars δεν ειναι μονο οι ταινιες,τα κομικ τα videogames....Ειναι απλα ο ορισμος του Entertainment ....ενα φαινομενο που μεγαλωσε ,μεγαλωνει και θα συνεχισει να μεγαλωνει γενιες
Μονο απο τις αναφορες στο Star Wars σε εκατονταδες αλλες ταινιες,σειρες,βιβλια καταλαβαινεις οτι δεν ειναι απλα μια ταινια με πιου πιου στο διαστημα...ειναι πολιτισμος...entertainment πολιτισμος.
Η ενσταση μου οσον αφορα με ολο τον χαμο με την Feelgood (ο Παπακαλιατης ειτε σου αρεσει ειτε οχι πραγματικα δεν φταιει σε τιποτα) ειναι η λεξη κλειδι που ανφερει και ο Φραγκουλης στο κειμενο...σεβασμος
Δεν μου εδωσε ποτε την εντυπωση πως αυτο το γεγονος σε ολο τον κοσμο που μεχρι και η Hillary η Κλιντονσε ομιλια πολιτικη αναφερθηκε στο Star Wars,εδειξε τον σεβασμο που επρεπε να εχει αυτο το φαινομενο εστω σε αυτην τη μικρη αγοραστικη χωρα. Αυτο και μονο ...τιποτα παραπανω
Αν και την εχω δει την ταινια (εστω με αυτους τους λιγους που δεν ηταν δημοσιογραφοι η τσελεμπριτις) θα επρεπε ηδη να την εβλεπε το ευρυ κοινο στις αιθουσες....ταπεινη μου γνωμη. Ενοειται θα την δω ξανα και ξανα....και ηδη περιμενω το bluray :)
The force will always be with this one :)
@giannhs Θα επρεπε να ντρεπεσαι που δεν την εχεις δει :) xeexex Καλο θα ειναι να δεις εστω την Origιnal τριλογια...μιας και συνεχιζεται η ιστορια μετα το τελος του Return of the Jedi
@Giannis θα σου σύστηνα να δεις την κλασική τριλογία, ναι. Για το review δεν έχω να πω τίποτα. Είχαμε τη διαφωνία μας με τον Ηλία, αλλά respect και στην ταινία και στο review.
παιζει να ειμαι απο τους λιγους που θεωρησα αρκετα τιμιο (οχι τρομερα αλλα βλεποναν) το επεισοδιο 3 απο τα καινουργια?? Ναι γενικα δεν παιζει ο ανακιν για τα λεφτα του αλλα οταν φλιπαρει, αγγιζει λιγο την ηθοποιια σαν τεχνη.. βεβαια οντως τα παλαιοτερα ειναι καλυτερα και κατι που εχουν καταφερει ειναι να μην ενδιαφερεσαι πια για τα εφε, που προφανως στα συγχρονα ειναι πολυ πιο μπροστα, αλλα να βυθιζεσαι στον "γαλαξια" και στην ιστορια των ταινιων
Thanks παιδιά θα δω την τριλογία και αν μου αρέσει μπορεί να συνεχίσω και στα υπόλοιπα.
@Geovra τρελο respect κι απο μερους μου για το σχολιο σου...κι εγω δεν εχω δει κανενα μα πλεον ψηθηκα αγρια να τα δω ΟΛΑ. :)
Επιτελους βρε Ηλία.Αυτός ο προσωπικός τόνος που έβαλες λειτουργησε πολυ θετικα στο review.Με καλυψε απολυτα το ψυχαγωγικο του θεαματος που λεει και ο geovra.Προσωπικα γουσταρω καθε χρονο τετοια εποχη να υπαρχει μια τετοια διαστασεων ταινια κι ας μην ειναι παντα επος (hobbit 3 γκουχου γκουχου!).
Με ευνόησε η τύχη και ήμουν και εγώ κάπου εκεί γύρω. Δεν είναι οι ηθοποιοί. Έρωτας η Daisy Ridley, πολύ καλοί όλοι οι υπόλοιποι (λατρεία ο BB-8) αλλά σε αυτή τη περίπτωση το νόημα είναι αλλού. Είναι το ταξίδι που ξεκινά και τελειώνει με μπλε γράμματα. Μπήκα στην αίθουσα με έναν μικρό κόμπο στο στομάχι, για το τι θα έβλεπα....A long time ago, in a galaxy far far away... Σιωπή...Χειροκρότημα...Δυο ώρες μετά, πάλι χειροκρότημα.Υποχρεωτικά...Σε ευχαριστούμε J.J. Abraams. I believe in The Force again. Κοίτα να δεις. Που όντως ξύπνησε....
Υ.Γ. Όσοι δεν έχετε δει τίποτα από Star Wars και θέλετε να δείτε αυτό. Κάντε τη χάρη στον εαυτό σας, αφιερώστε ένα εξάωρο και δείτε τα προηγούμενα τρία (4,5,6) πριν το The Force Awakens. Και μετά δείτε τα 1,2,3, να καταλάβετε τι τραβήξαμε και εμείς και προς τι το ύφος ενός πονεμένου φαν της προηγούμενης παραγράφου. my 2 cents.
@platonxi τα ειπες ολα με τα μπλε γραμματα :)
Μακαρι εστω απο τους οργανωτες να υπηρχε σε video η αντιδραση οσων βρισκομασταν στην "ειδικη" προβολη με το που εκλεισαν τα φωτα και μεχρι να τελειωσουν τα γραμματα της υποθεσης...ανατριχιλα. Γηπεδο κανονικα με φωτοσπαθα μεσα στο σκοταδι....το μοναδικο πραγμα που θα ηθελα να τραβηξω με καμερα μεσα στην αιθουσα...priceless!
@koudounos το episode 3 ηταν πραγματικα πολυ καλο...απλα οπως με το xbox1 η πρωτη ταινια-εντυπωση-παρουσιαση εφερε τρελο hate ελεω jar jar κλπ κλπ
@mysterious το μυστηριο ειναι που δεν εχεις δει κανενα :) Να'σαι καλα!
Για οσους δεν το εχουν καταλαβει ακομα, προκειται για την ταινια της 10ετιας. Για οσους δεν το εχουν καταλαβει ακομα, προκειται για ενα φαινομενο ομοιο του οποιου συνανταμε ελαχιστες φορες. Πραγματικα μη χασει κανεις την ευκαιρια να τη δει στον κινηματογραφο.
@geovra καταλαβαίνω απόλυτα..ευτυχώς εγώ ως μικρότερος σε ηλικία μου είπαν έγκαιρα να μην δω το episode 1 αλλά πρόλαβα να δω το jar jar ο οποίος μου φέρνει σε στερεότυπο τζαμαϊκανου..:p
Οπότε απλά χαζογελασα και τον προσπέρασα σαν χαρακτήρα!
Το είδα κι εγώ χτες και αύριο πάω για δεύτερη φορά.Έχω να πω πως συμφωνώ 100% με το ρηβιού του Ηλία.Ίσως το πιο straight to the point review σου.
πολυ ωραιο το ειδα
Με ξενέρωσε απίστευτα. Έκανα το λάθος να βασιστώ στους διθυράμβους.
Ήταν το επεισόδιο 7. Άρα συνέχεια.
Επομένως δεν μπορώ να κατανοήσω το απόλυτο copy-paste χαρακτήρων. Οκ, ευτυχώς, άλλαξε τα ονόματα. Και πρωταγωνιστές.
Όσο για σπόιλερς; τα πάντα στην ταινία είναι απολύτως αναμενόμενα. Η ταινία σποϊλάρει από μόνη της.
2016 και μια καινούρια ιδέα δεν έβαλε.
A New Hopes Strikes Back the Revenge of the Sith
Απολαυστικη ταινια για σινεμα αλλα ως εκει,το σεναριο το εχουμε ξαναδει,και με χαρακτιρες με οχι τοση προσωπικοτητα,7 στα 10 απο εμενα.
Τετάρτη με Dolby Atmos...αναρωτιέμαι αν αξίζει η όχι αυτη η τεχνολογία του ηχου...αν θα κανει δηλ τη διαφορά σε σχέση με τα ως τώρα συστήματα ηχου που εχουμε συνηθισει να ακουμε.
Πάντως το 3D θα το απολαύσω οταν βγει σε bluray αρχείο στη τηλεόραση μου...;)
Σκοπευω να παω να το δω σινεμα,ελπιζω να μην χαλαστω γιατι απο 2 φιλους δεν ακουσα και τα καλυτερα
Μολις μπηκα σπιτι απο το σινεμα... ωραια ταινια τιποτα σπουδαιο... μου αρεσαν πολυ περισσοτερο οι τελευταιες του Lucas που ποτε δε καταλαβα γιατι δεν αρεσαν σε πολυ κοσμο. Περισσοτερα εφε , εντυπωσιακοτερες σκηνες μαχης , ειδικα οι μαχες μετα φωτοσπαθα δε μπορουν να συγκριθουν... Σε αυτη τη ταινια εγινε προσπαθεια να ειναι πιο κοντα στη κλασσικη τριλογια και για μενα ηταν λαθος. Το θεμα ειναι να κανεις βηματα μπροστα. Περιμενω την επομενη... Αν επελεγα κατι απο το review με το οποιο συμφωνω , ειναι η λεξη "γερασμενο"...
Μετά από πολύ καιρό είπα να γράψω ένα σχόλιο..Ή μάλλον να ποστάρω εδώ ένα σχόλιο που βρήκα να περιφέρεται στο youtube το οποίο λέει:
"When the Prequels came out haters went like: "Buuuh, too distant from the original trilogy, not enough fan service, worst movies ever!
When Episode 7 came out haters went like: "Buuuh, too close to the original trilogy, too much fan service, worst movie ever!"
Τελικά νομίζω ότι η καταστροφή οποιοδήποτε franchise είτε αυτό λέγεται ταινία, video game, etc είναι ο die-hard fans, ή μάλλον οι δήθεν die hard fans, με το die hard μέσα σε πολλά πολλά ειρωνικά εισαγωγικά
Για μένα η ταινία είναι μια μεγάλη απάτη. Το ξαναγράφω: Α-Π-Α-Τ-Η. Όπως γράφει και ο reviewer, είναι ένα remake του A New Hope και του The Empire Strikes Back. Τίποτα παραπάνω. Ντροπή στην Disney και τον JJ Abrams για αυτό που τόλμησαν να μας σερβίρουν.
Πες τα Ηλία, τα star wars είναι δικά μας, οι πιτσιρικάδες να δούνε avatar και τα συναφή, εξαιρετικό κείμενο....
καλη η ταινια...ουτε επος αλλα ουτε μετρια...επισης αμα δεν εχεις δει ουτε ενα star wars βλεπεται ανετα..