Έλαβε χώρα και η δεύτερη μέρα των Red Bull Player One World Finals, στην οποία μέρα, βάσει προγράμματος, το μενού είχε τους ημιτελικούς και τον μεγάλο τελικό. Σε αντίθεση με την αμέσως προηγούμενη ημέρα, δεν είχαμε αγώνες knock-out. Αντιθέτως, στους ημιτελικούς το μοτίβο ήταν best of 5 και στον τελικό best of 7. Σε αυτό το στάδιο της διοργάνωσης η αλλαγή αυτή μάλλον ήταν επιβεβλημένη, από την άποψη ότι περιορίζει αυτόματα τον παράγοντα τύχη, δεν εναποθέτει όλες τις ελπίδες κάθε παίκτη σε μια και μόνο αναμέτρηση, αφήνει περιθώριο δηλαδή να φανούν οι γενικότερες ικανότητες κάθε διαγωνιζόμενου. Σε αυτό υπολόγιζαν και οι καλεσμένοι που έφτασαν στο στούντιο της Riot Games. Θυμίζουμε ότι δεν ήταν ανοιχτό σε κοινό, οπότε το θέμα δεν είναι το μέγεθος του πλήθους όσο το τι κάνει τελικά το πλήθος που κλήθηκε. Παρότι λοιπόν την πρώτη μέρα οι συμμετέχοντες ήταν δεκάδες και τη δεύτερη μέρα μόλις 4, το στούντιο γέμισε με περισσότερο κόσμο που προφανώς ήθελε να δει τους «μεγάλους» του φετινού πρωταθλήματος Red Bull Player One. Όχι μόνο αυτό αλλά οι παρευρισκόμενοι ευκαιρία έψαχναν να κάνουν θόρυβο, άρα έψαχναν κάθε πιθανό κρίσιμο play για να «χτυπηθούν» και να ξεσπαθώσουν.
Όπως και να ΄χει στον τελικό βρέθηκε ο Καναδός Jumong και ο Πορτογάλος ZND 1. Τον δεύτερο είχαμε προλάβει να τον γνωρίσουμε, αφού βρέθηκε (δυστυχώς για τον ίδιο;) στο ίδιο όχημα με την ελληνική αποστολή και η αναπόφευκτη κουβέντα χαρακτηριζόταν από το κάψιμο που άξιζε σε όλους, το σίγουρο όμως είναι πως φάνηκε να είναι ιδιαίτερα απλός και ψύχραιμος και σε τέτοιο κλίμα όσο και στους αγώνες του που είχαμε δει μέχρι τότε, κάτι που δεν άλλαξε για χάρη του τελικού. Ο Jumong, από την άλλη, όχι μόνο κατάφερε να δείχνει ακόμη πιο ψύχραιμος (έως αδιάφορος για το σύμπαν) από τον Πορτογάλο αντίπαλό του, αλλά έτοιμος και για ταπεινότητα. Των άλλων. Ο Jumong ήταν από τους λίγους που εμπιστεύτηκε τον εαυτό του και έπαιξε τόσα παιχνίδια με marksman, και τώρα αν το έκανε συνειδητά του δεν μπορούμε να γνωρίζουμε, αρκετές φορές διάλεξε match-ups στα οποία δεν είχε πλεονέκτημα στο 1v1 όπως στην περίπτωση που έπαιξε Orianna εναντίον Syndra. Απέφευγε skillshots, πετύχαινε τα δικά του, κρατούσε καλό ρυθμό στο CSing και ήταν από τους λίγους που γνώριζε αρκετά καλά πως να κάνει wave management ώστε να έχει όσο μπορούσε μεγαλύτερο πλεονέκτημα κάθε φορά που γυρνούσε να αγοράσει. Το πιο ενδιαφέρον πάνω του είναι πως όσο απαθής φαινόταν στην κάμερα τόσο ενέργεια έβγαζε στο παιχνίδι του. Πίεζε αρκετά, ζόριζε τον αντίπαλο του για κάθε CS και δεν ήταν παθητικός ο τρόπος παιχνιδιού καθώς και τα παιχνίδια που πήγαν στα 100 CS δεν τα ξεκίνησε με μοναδικό σκοπό να κάνει outfarm τον αντίπαλό του, ήταν όμως πάντα μέρος της στρατηγικής του. Δεν θα πούμε πως ο Jumong είναι παίκτης για το LCS αλλά έδειξε καλά στοιχεία, όπως έδειξε και ο Πορτογάλος ZND 1, ο οποίος το ίδιο ατάραχος με τον Καναδό ήταν ένα σκαλοπάτι πιο κάτω σε θέμα διαχείρισης και mechanics. Από εκεί και κάτω ίσως υπήρχαν παίκτες που είχαν καλά παιχνίδια, άλλοι που ήταν άτυχοι και δεν πρόλαβαν να δείξουν το ταλέντο τους αλλά η φόρμα του τουρνουά δεν ήταν στημένη για να μπορούμε να πούμε πως η κατάταξη των παικτών ήταν η πιο δίκαιη καθώς οι περισσότεροι δεν έπαιξαν παραπάνω από ένα παιχνίδι. Απ' ό,τι είδαμε όμως και ο νικητής και το ζευγάρι του τελικού ήταν δίκαια αποτελέσματα. Θα θέλαμε να δούμε βέβαια ένα ακόμη rematch μεταξύ τους για να λέμε τα πράγματα με το όνομά τους. Ποιος θα κέρδιζε σε διαγωνισμό του πιο ατάραχου/αναίσθητου; Αλήθεια, ο Jumong θα μπορούσε να παραλαμβάνει όλα τα βραβεία Νόμπελ μιας χρονιάς ακριβώς τη στιγμή που ανακαλύπτει νέο πλανήτη και να διατηρεί ύφος απορίας για τον ενθουσιασμό του κόσμου για τα κατορθώματά του.
Πέραν των παραπάνω, πάντως, η ευρύτερη διαπίστωση είναι πως οι φετινοί τελικοί του Red Bull Player One ήταν πιο προσεγμένη υπόθεση σε σχέση με πέρυσι και πως το πρωτάθλημα της Red Bull δεν έχει κανένα πρόβλημα να τραβήξει το ενδιαφέρον ερασιτεχνών από πάρα πολλές χώρες του κόσμου. Δεν αποκλείεται του χρόνου τα πράγματα να είναι από λίγο έως πολύ καλύτερα ακόμη αλλά, όπως και να ΄χει, θα έχουμε πολλά παραλειπόμενα να θυμόμαστε και από τη φετινή διοργάνωση. Όπως ότι ορισμένοι από εκείνους που αποκλείστηκαν αφιέρωσαν τη δεύτερη αγωνιστική ημέρα σε φιλικές αναμετρήσεις σε δωμάτιο που φρόντισε να στήσει επί τούτου (χωρίς να ήταν υπολογισμένο από πριν μάλιστα) η Red Bull. Α. Και η πισίνα. Η εμμονή όλων με την πισίνα του ξενοδοχείου.
Υ.Γ.: Όπως χτες έτσι και σήμερα, τα σέβη του γράφοντος στον Σταύρο Βέργο για την ουσιώδη συνεισφορά του στο παρόν κείμενο.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity