Αυτό που ενδιαφέρει τον περισσότερο κόσμο για την έκδοση HD του τίτλου, είναι προφανώς οι όποιες αναβαθμίσεις έχουν γίνει στα γραφικά του παιχνιδιού. Όσοι περιμένουν να μείνουν με το στόμα ανοιχτό όπως συνέβη στην περίπτωση του Wind Waker HD, θα απογοητευτούν γιατί στην περίπτωση του Twilight Princess οι developers δεν βασίζονται στην αισθητική του cel-shading που ήταν κομμένη και ραμμένη για να ενθουσιάσει τον μέσο gamer 10 χρόνια μετά. Υπάρχουν στιγμές που το The Legend of Zelda: Twilight Princess HD ενθουσιάζει με τους φωτισμούς του σε συγκεκριμένα boss fights και τις έξτρα λεπτομέρειες στα μοντέλα των χαρακτήρων. Υπάρχουν βέβαια και οι στιγμές που προδίδουν την ηλικία του τίτλου μέσα από συγκεκριμένες τοποθεσίες και κάποιες ατυχείς σκιές, αλλά σε μία μοντέρνα τηλεόραση η εμπειρία κρίνεται αν μη τι άλλο θετική. Ο χρήστης που έχει παίξει την αυθεντική έκδοση του παιχνιδιού, θα βρεθεί πολλές φορές να γυρνάει γύρω γύρω την κάμερα (όταν δεν του κάνει βέβαια «τσαλίμια») και να απολαμβάνει το εύρος και τις εκτάσεις των τοποθεσιών, οι οποίες μοιάζουν «μεγαλύτερες» και εντυπωσιακότερες λόγω των αναβαθμίσεων που έχουν γίνει στον οπτικό τομέα. Επίσης, όσοι το απολαύσατε για πρώτη φορά στο Wii, ετοιμαστείτε να μπερδευτείτε μιας και αυτή η έκδοση βασίζεται στην οπτική της Gamecube έκδοσης, πράγμα που σημαίνει ότι ο χάρτης και κάθε τοποθεσία είναι mirrored.
Αυτό που ενδιαφέρει τον περισσότερο κόσμο για την έκδοση HD του τίτλου, είναι προφανώς οι όποιες αναβαθμίσεις έχουν γίνει στα γραφικά του παιχνιδιού.
Μπορεί η Tantalus Media και η Nintendo να μη φρόντισαν να διορθώσουν τον αρκετά αργό ρυθμό της πρώτης ώρας ή να ανεβάσουν με κάποιες αλλαγές το χαμηλό βαθμό δυσκολίας αρκετών boss fights, προχώρησαν όμως σε μία μικρή, αλλά αρκετά σημαντική αλλαγή στον τομέα της μεταμόρφωσης του Link σε λύκο και το αντίστροφο. Όσοι απήλαυσαν το Twilight Princess στην αρχική του μορφή, θα θυμούνται την επιλογή να απευθυνθεί ο Link στην Midna ώστε να αλλάξει ο πρώτος μορφή. Πλέον, η συγκεκριμένη διαδικασία απλοποιήθηκε αρκετά μέσω του Wii U Gamepad και με ένα πάτημα στο touch screen ολοκληρώνεται η μεταμόρφωση γρήγορα και άνετα.
Ο χρήστης που έχει παίξει την αυθεντική έκδοση, θα βρεθεί πολλές φορές να γυρνάει γύρω γύρω την κάμερα και να απολαμβάνει το εύρος και τις εκτάσεις των τοποθεσιών, οι οποίες μοιάζουν εντυπωσιακότερες λόγω των αναβαθμίσεων που έχουν γίνει.
Η συγκεκριμένη διαδικασία βοηθάει το ρυθμό του gameplay σε καίρια σημεία της ιστορίας και σε συνδυασμό με την προβολή του χάρτη και των items στην οθόνη του GamePad, οι βελτιώσεις που φέρνει η παρουσία του ιδιαίτερου χειριστηρίου του Wii U κρίνονται άκρως θετικές. Ακόμη και τα gyro-controls του GamePad λειτουργούν άψογα και σε περιπτώσεις όπου ο παίκτης θα πρέπει να στοχεύσει με το τόξο διάφορους εχθρούς, ενώ καβαλάει το πιστό του άλογο, την Epona. Φυσικά και υπάρχει η επιλογή να απενεργοποιήσει κανείς τo γυροσκόπιο ή να χρησιμοποιήσει διαφορετικά controllers και να ζήσει μία πιο old-school εμπειρία χωρίς το Wii U GamePad.
Την ώρα που γράφονταν αυτές οι λέξεις δεν είχαμε ακόμη την τύχη να δοκιμάσουμε το ολοκαίνουριο amiibo του Wolf Link και της Midna το οποίο ξεκλειδώνει ένα έξτρα dungeon (Cave of Shadows). To amiibo του Link αναπληρώνει βέλη, το αγαλματίδιο της Zelda «αναλαμβάνει» τον εφοδιασμό με καρδιές, ενώ ο Ganondorf ανεβάζει τη δυσκολία του παιχνιδιού με έξτρα damage από τους εχθρούς. Το amiibo του γνωστού κακού των τίτλων Zelda μπορεί να συνδυαστεί με το νέο Hero Mode όπου ο παίκτης δέχεται διπλάσιo damage, χωρίς καρδούλες σε γρασίδια και σεντούκια, για μία αρκετά πιο hardcore εμπειρία και με mirrored περίγυρο σε dungeons.
Όλες οι παραπάνω βελτιώσεις δίνουν αρκετούς λόγους για να προτιμήσει κανείς την έκδοση HD του τίτλου απέναντι στην αυθεντική έκδοση. Ειδικά όσοι δεν έχουν απολαύσει τον εν λόγω τίτλο σε παλαιότερη κονσόλα δεν θα πρέπει καν να μπουν σε διλήμματα τύπου «η έκδοση του Wii είναι πιο φθηνή» μόνο και μόνο για χάρη του οπτικού στοιχείου του πράγματος. Η όποια συζήτηση και αν έγινε σε διάφορα fora και sites για τα συγκριτικά βίντεο γύρω από το «πριν και μετά» ξεπερνιέται άμεσα με το που προσπαθήσει κάποιος να συγκρίνει στην πράξη και στη δική του μεγάλη HDTV τις δύο εκδόσεις. Μετά από τις πρώτες εικόνες των βουνών και του χωριού του Link στο Wii U, δεν ξαναγυρνάμε ποτέ στα δισκάκια του GameCube και του Wii. Σε αντίθεση με την ιστορία του The Legend of Zelda: Twilight Princess, η οποία, δέκα χρόνια μετά, μοιάζει καλύτερη και πιο ώριμη, με αποτέλεσμα να μας καλεί να την ξαναζήσουμε ξανά και ξανά. Ίδιο σενάριο, ίδιοι χαρακτήρες, αλλά το timing της κυκλοφορίας του τίτλου μοιάζει κυριολεκτικά ιδανικό. Ίσως επειδή ο γράφων ανήκε στην κατηγορία των gamers που δεν ενθουσιάστηκαν όταν το έπαιξαν στην εποχή του, ίσως επειδή κάποια παιχνίδια λειτουργούν διαφορετικά όταν παιχτούν μετά από πολλά χρόνια.
Μετά από το αρκετά λαμπερό (και γεμάτο backtracking) Skyward Sword, το αλλοπρόσαλλο Tri-Force Heroes, το εξαιρετικό (αλλά φορητό) A Link Between Worlds και το πανέμορφο (αλλά με ιδιαίτερο εικαστικό) Wind Waker HD, το Twilight Princess παρουσιάζεται ως απόλυτη ισορροπημένη περιπέτεια του Link στην κλασική, αλλά πάντοτε χορταστική, μάχη ανάμεσα στο καλό και στο κακό. Με τις ιδέες του Aonuma να ακροβατούν ανάμεσα στη λάμψη του mature Link (Ocarina of Time) και στα σκοτεινά όνειρα και την ακόμη πιο σκοτεινή/σουρεάλ ατμόσφαιρα που αποτελούσαν τη βάση του Majora’s Mask.
To amiibo του Link αναπληρώνει βέλη, το αγαλματίδιο της Zelda «αναλαμβάνει» τον εφοδιασμό με καρδιές, ενώ ο Ganondorf ανεβάζει τη δυσκολία του παιχνιδιού με έξτρα damage από τους εχθρούς.
Συνυπολογίστε και τη μεταμόρφωση του Link σε λύκο που αλλάζει τις κινήσεις του gameplay, την παρουσία ενός παράλληλου κόσμου με το Twilight World και τα θρησκευτικά στοιχεία του σύμπαντος του Zelda και στο τέλος παρουσιάζεται ένας τίτλος που δεν θέλει να γίνει ένα νέο Ocarina Of Time, αλλά να κερδίσει τη δική του θέση στην ιστορία του franchise ως ένα από τα καλύτερα Zelda games. Με το εκπληκτικό του soundtrack, με την πανέμορφη αίσθηση του κόσμου και την αρρωστημένη εικόνα του Twilight World, το Twilight Princess ολοκληρώνει άλλη μία επική περιπέτεια με σενάριο που επικεντρώνεται εν μέρει στην απόλυτη θυσία για να ξορκιστεί το κακό. Μία θυσία που αυτήν τη φορά δεν παραμένει «προνόμιο» του Link, αλλά αγγίζει και άλλους χαρακτήρες με σεναριακά έντονες στιγμές.
Όσοι το απήλαυσαν στην ώρα του θα το αγαπήσουν για δεύτερη φορά. Όσοι δεν έτυχαν να το πιάσουν ποτέ στα χέρια τους και δεν έχουν υπερβολικές απαιτήσεις στον τομέα των γραφικών, θα ερωτευτούν το ενθουσιώδες σενάριό του, τους πανέξυπνους γρίφους του και το σχεδόν τέλειο ρυθμό του. Το The Legend of Zelda: Twilight Princess δεν λειτουργεί ως μπάλωμα των κενών ημερομηνιών στην λίστα νέων κυκλοφοριών του Wii U, ενώ το «νέο» Zelda δεν θα πρέπει να λειτουργεί ως ο επίλογος μίας κονσόλας όταν εκείνη ετοιμάζεται για απόσυρση. Το συγκεκριμένο HD remaster μάς θυμίζει πόσο καλό ήταν τελικά το συγκεκριμένο παιχνίδι, πόσο πολύ μας έχει λείψει μία νέα, μεγάλη περιπέτεια του Link στη μεγάλη οθόνη, ενώ παράλληλα ανεβάζει τον πήχη και τις απαιτήσεις για το επόμενο Zelda του Aonuma σε υπερβολικά υψηλό βαθμό. Σε όποια και όσες κονσόλες και αν βγει τελικά.
Και κάπως έτσι θυμόμαστε και πάλι το γνωστό debate: Ocarina Of Time ή Twilight Princess; Μετά την ολοκλήρωση του remaster, θα υπάρξουν αρκετοί οι οποίοι θα αναφωνήσουν υπέρ της εξαιρετικής Midna και κατά της εκνευριστικής Navi. Σε αυτό που δεν μπορούν να διαφωνήσουν ακόμη και εκείνοι που στέκονται διαχρονικά απέναντι στην ανακήρυξη του Twilight Princess ως το «καλύτερο Zelda game όλων των εποχών», είναι πως η συγκεκριμένη κυκλοφορία αξίζει να μπει στο ίδιο κάδρο μαζί με τα A Link To The Past και Ocarina Of Time. Μία φράση η οποία φαντάζει πιο βαριά από ποτέ στα 30ά γενέθλια του ιστορικού αυτού franchise.
Το Twilight όταν το είχα παίξει μου φαινόταν μία προσπάθεια να φτάσει το άφταστο (δηλαδή το OoT) και είχα ψιλοαπογοητευτεί. Κυρίως επειδή εγώ ήθελα να είναι καλύτερο από το Ocarina (όπως και οι περισσότεροι).
Με τα χρόνια να έχουν περάσει και έχοντας αποδεχθεί ότι δεν θα μπορέσω να ξαναγίνω 11 χρονών και να δεθώ συναισθηματικά με ένα παιχνίδι τόσο πολύ (http://www.infendo.com/wp-content/uploads/2009/09/image8-495x346.jpg) θα προσπαθήσω να το παίξω απολαμβάνοντας στοιχεία που ούτε όταν είχα παίξει το OoT (11 ετών) ούτε όταν είχα παίξει το TP (18 ετών) μπορούσα να παρατηρήσω (τεχνικά στοιχεία).
PS. Δεν υπάρχει σύγκριση Zelda Χ vs Zelda Ocarina. Όπως είδαμε και με το intro του Wind Waker και το τέλος του Skyward Sword, όλο το franchise χτίζεται γύρω από το Ocarina.
Δεν θα μπορέσουν να φτιάξουν ποτέ κάτι "καλύτερο" και ελπίζω ο Aonuma να κρατήσει τις υποσχέσεις του και στο Zelda U να δούμε τις αλλαγές που περιμένουμε εδώ και 10 χρόνια....
Ωραίο review !! δεν το είχα παίξει το παιχνίδι αλλά το πήρα χτες και ετοιμάζομαι με ηρεμία να το απολαύσω.
''βασίζεται στην οπτική της Gamecube έκδοσης, πράγμα που σημαίνει ότι ο χάρτης και κάθε τοποθεσία είναι mirrored''
Τι θέλει να πει ο ποιητής ???
@winters...η εικόνα όλα τα λεφτά !!
@Πάγος13: https://www.youtube.com/watch?v=cHWoLggVQTA
είχαν αλλάξει την οπτική, εξαιτίας των wii motes - nunchuck για την έκδοση του Wii (για να είναι ο Link δεξιόχειρας κτλ κτλ). Διάβασε την παράγραφο "Wii Transition" στην σελίδα του wikipedia: https://en.wikipedia.org/wiki/The_Legend_of_Zelda:_Twilight_Princess
@winters: είχα βιώσει μία περίπου παρόμοια κατάσταση με το Twilight Princess όταν το έπαιξα. Επίσης, εν μέρει συμφωνώ με αυτό που λες για το OoT και δίνεις πάσα για συζήτηση στο επόμενο Enternity Radio
Εξαιρετικός.
Πολύ ωραιο Review!! Μολις γυρισα από τα PUBLIC με τη συλλεκτικη και ετοιμάζομαι να απολαυσω το παιχνιδι (που ΔΥΣΤΥΧΩΣ δεν ειχα την τυχη να απολαυσω στην εποχη του από -ΔΥΣΤΥΧΩΣ- καθαρα φανμποιστικες αποψεις περι NINTENDO εκεινα τα χρονια) περισσοτερες εντυπώσεις σε λιγο.
Εξαιρετικος τιτλος, δεδομενο αυτο. Κριμα που οσοι θα το πρωτοπαιξουν σημερα δεν θα ειναι hype-αρισμενοι οσο ημασταν οσοι το παιξαμε οταν ειχε βγει.
@viper71 μιας και ανέφερες την συλλεκτική, να πούμε ότι η τιμή παιχνίδι+amiibo+soundtrack ειναι ε-ξ-α-ι-ρ-ε-τ-ι-κ-η.
Ωραίος ρε παίκτη. Μια εξαιρετική προσθήκη στη βιβλιοθήκη των first parties του Wii U. HD remake που αξίζει.
Επειδή τυχαίνει να έχω και τις δυο προηγούμενες εκδόσεις του The Legend of Zelda: Twilight Princess (GC & WII) εδώ τα γραφικά φαίνονται καλύτερα και με λιγότερη θολούρα. Το gamepad του Wii U πραγματικά λύνει τα χέρια στην επιλογή και στην χρησιμοποίηση των όπλων. Οι χαρακτήρες ιδιαίτερα ο Link φαίνεται πιο μεγαλόσωμος και τετραγωνισμένος – πολυγωνικός. Τα περιβάλλοντα πιο φωτεινά και λεπτομερή και η ανάλυση σαφώς με 1080 πιο προσεγμένη. Τώρα δεν ξέρω κατά πόσο τρέχει στα 60 fps ή σε τι frame rate έχει κλειδώσει η ανάλυση. Μεταξύ των εκδόσεων GC & WII δεν είδα τρομερές διαφορές αλλά η έκδοση του Wii ήταν μακράν ανώτερη σε θέμα χειρισμού. Για μένα το Twilight Princess θεωρείται καλύτερο του Ocarina of time γιατί είναι πιο σκοτεινό & πιο δύσκολο & ρεαλιστικότερο & με νέες προσθήκες & καινοτομίες. Εγώ ΟΟΤ το είχα παίξει στην έκδοση του GC που ήτανε μαζί με το Wind Waker και περιείχε το OOT & την επιλογή OOT Master Quest. Παρόλα αυτά δεν με εντυπωσίασε άλλη δομή και φιλοσοφία του gameplay.
Για άλλους θεωρείται καλύτερο το TWP για άλλους to OOT. Οι απόψεις διίστανται. Το Nintendo 64 ήτανε μια καλή κονσόλα αλλά με παράξενο-άβολο χειρισμό και με πολύ καλά διαμάντια (τίτλους). Όταν ήρθε το GC με Metroid Prime & Mario Sunshine & SoulCalibour II & μετά ήρθε και το κορυφαίο TWP ποτέ δεν θα ξεχάσω τις μαγικές στιγμές & ατελείωτες ώρες που πέρασα παίζοντας ακατάπαυστα…..
@Dural πραγματι η συλλεκτικη στα 60Ε (τοσο τουλάχιστον την πηρα εγω) είναι αρκετα "τιμια" για αυτά που προσφερει,
Επισης χωρις να πεσετε να με φατε και με ΑΠΟΛΥΤΟ ΣΕΒΑΣΜΟ στο κοσμο που εχασε την δουλεια του, ΕΥΤΥΧΩΣ που "δεν μπαινει" η NORTEC πια "στη μεση" καθως με την -ας μην χαρακτηρισω όπως θα ηθελα- νοοτροπια που ειχαν περι συλλεκτικων, του στυλ δεν φερναμε πολλες γιατι μια συλλεκτικη ΠΡΕΠΕΙ να ειναι συλλεκτικη, παλι θα "τρεχαμε και δεν θα φταναμε" οσοι θελαμε/-ουμε να την αγοράσουμε και δεν προλαβαίναμε την ημερα που "σηκωναν" το Link στο site τους.
Εχω βαρεθει να ακουω για το ΟοΤ και οτι μετα απο αυτο δεν υπαρχει ζωη και τα συναφι. Κατι σαν το FF7, Castlevania: SOTN, και Mario 64 ρε παιδι μου. Ολα τα υπολοιπα μετα προσπαθουν να αντιγραψουν και τετοια και δε προσφερουν τπτ. Με το σκεπτικο αυτο πρεπει να παρατησω ολες της σειρες, μιας και μετα τον 1ο τιτλο απλα αναμασουν πραματα και δε προσφερουν τπτ.
Μια χαρα ανωτερο θεωρω το TP. Μουσικη, ατμοσφαιρα, κλιμακα επικουρας, dungeons, περιεχομενο, κτλ, κτλ. του τα σκαει και με το παραπανω. Παιχνιδαρα απο τις λιγες.
@G3n3raL86
Agreed.
Όπως λένε και σε άλλες αγορές, iteration, iteration, iteration.
Εχοντας παίξει τα βασικά 3D Zelda στην ώρα τους, έχω να πω πως η νοσταλγία σε τέτοιο βαθμό κάνει κακό...
Για εμένα, πρώτο και καλύτερο είναι το Skyward Sword. Μετά, το Twilight Princess και μετά είναι το Ocarina of Time, ενώ το Wind Waker παίζει να είναι στην εκτίμησή μου πιο χαμηλά κι από το Resident Evil 6! Απλά μπλιαχ! Δεν καταλαβαίνω πως μπαίνει το ΟοΤ πιο πάνω από τα άλλα δύο... Παιχνίδι των 15 ωρών ενάντια σε παιχνίδια των 45+ ωρών, με πολύ καλύτερα γραφικά, περισσότερο περιεχόμενο, καλύτερο και ευρύτερο μουσικό ρεπερτόριο, εμφανέστατα βελτιωμένο pacing κλπ...
Τώρα, αν γυρίσετε να μου πείτε για τις κινοτομίες και τους περιορισμούς της εποχής, αυτό ακριβώς είναι η νοσταλγία πέραν του φυσιολογικού επιπέδου...
Το μόνο κακό των Zelda του Aonuma είναι πως είναι πολύ "βαριά" σαν παιχνίδια κι άμα τα αφήσεις βαριέσαι να τα αρχίσεις πάλι... Οταν όμως τα αρχίσεις, δεν σταματάς με τίποτα.
Τέλος, για τα αρνητικά που γράφτηκαν στο review, θεωρώ πως η πρώτη ώρα (ίσως και δύο) του Skyward Sword είναι με διαφορά η πιο "ξενέρωτη" στο franchise! Θυμάμαι είχε γίνει χαμός τότε, κιόλας.
Βάλτε όσα αρνητικά θέλετε! Τα γεγονότα δεν αλλάζουν. Τα μεταγενέστερα παιχνίδια είναι αντικειμενικά καλύτερα κι εσείς αντικειμενικά φοράτε nostalgia glasses.
Τι ακούω Θεέ μου!! Το ocarina παιχνίδι των 15 ωρών?? Μήπως το μπερδεύεις με το wind waker?? Βέβαια κ γω δεν βάζω το ocarina και το twilight princess ψηλά στις προτιμήσεις μου για διάφορους λόγους κυρίως γιατί έπαιξα πρώτα το εξαιρετικό majora's mask που στο θέμα innovation δίνει ρέστα!! Το twilight μου έχει αφήσει ανάμικτα συναισθήματα. Το πρώτο κομμάτι μέχρι και το τρίτο dungeon φαίνονταν φοβερό με νέα στοιχεία κτλ αλλά μετά μου φάνηκε απίστευτα βαρετό και προβέψιμο όσο έπαιζα παραπάνω. Επίσης ο κόσμος ήταν άδειος και δεν σου έδινε την αίσθηση της ζωντάνιας. Οι npcs πραγματικά δεν είχαν προσωπικότητα. Καταστρέφεται ο κόσμος και αυτοί συνεχίζουν να κάνουν ότι κάναν πριν. Πραγματικά δεν ξέρω τι σκέφτονταν όταν το φτιάχναν. Σου λέει πάρε το game χωρίς πολλά πολλά αρκεί να είναι επικό και σκοτεινό! Πού είναι η ζωντάνια του majora's mask??
Βέβαια το οπτικό κομμάτι στην έκδοση του WiiU φαίνεται να υπέστη σημαντικές βελτιώσεις απ'ότι βλέπω. Στην αρχή νόμιζα ότι ήταν απλά ένα HD port αλλά μάλλον είναι κάτι αρκετά παραπάνω! Δύσκολα να επενδύσω όμως σε κάτι που έχω παίξει ακόμη και σε αυτή την τιμή και με τις όποιες προσθήκες..
Δεν εχω παιξει skyward sword και wind waker αλλα :
Οcarina of time> A link to the past > link's awakening/majoras mask >minish cap > ages/seasons > twilight princess.
Οπως λεει και ο παικτης στην αρχη ειναι πολυ καλο αλλα απο ενα σημειο και μετα γινεται βαρετο. Aπο τα καλα zelda αλλα σιγουρα δεν μπορει να συγκριθει με τα ocarina και a link to the past, αυτα τα δυο ειναι σε αλλο επιπεδο, στα 3D zelda θα το εβαζα στα top 3 που εχω παιξει βεβαια.
Στο 3DS που το έπαιξα ξανά, ξέρωντας τι να κάνω, μέτρησα ΜΟΛΙΣ 11 ώρες και 42 λεπτά. Οπότε ναι, ούτε του 15ωρου δεν είναι.
Στο Twilight τώρα, όσο προχωράει, τόσο πιο περίπλοκοι γίνονται οι γρίφοι (και τόσο πιο τραγικά τα boss fights), τόσο μεγαλώνει η κλίμακα και τόσο πιο επικά γίνονται τα σκηνικά. Ειδικά το Twilight Castle, έπος αξέχαστο. Τώρα, τί σου φάνηκε "ζωντανό" και γεμάτο στα υπόλοιπα Zelda δεν καταλαβαίνω... Μιλάς για την αξέχαστα άδεια Termina Field ή για το αδιανόητα άδειο Hyrule Field?
Και για ποια ζωντάνια γράφεις και μάλιστα κακολογείς το ΤΡ ότι καταστρέφεται ο κόσμος και δεν αντιδρούν οι NPCs? Σου θυμίζω ότι στο ΜΜ που εκθειάζεις, πέφτει το φεγγάρι το ίδιο και όλοι συνεχίζουν το πρόγραμμά τους κανονικά, αναγνωρίζοντας μόνο λίγες φορές στο διάλογο μαζί σου ότι πέφτει τι φεγγάρι. Ενώ στο ΤΡ το λέει το ίδιο το παιχνίδι ότι όσοι είναι μέσα στην Twilight Zone δεν μπορούν να την αντιληφθούν. Παρ' όλα αυτά, τους βλέπεις όλους να τρέμουν όταν υπάρχουν εχθροί ακόμα και ενώ αυτοί δεν τους βλέπουν αλλά τους αισθάνονται. Οσο για τους κρίσιμους χαρακτήρες στο παιχνίδι, όλοι μιλάνε για την επερχόμενη καταστροφή και όσο προχωράει η ιστορία τόσο πιο θλιμμένοι είναι.
Οπότε, τί ακριβώς γράφεις? Τα ακριβώς αντίθετα ισχύουν...
Καλά ΟΚ συνέχισε να κάνεις το άσπρο μαύρο! Το ακριβώς αντίθετο ισχύει! Το twilight όσο προχωράει γίνεται όλο και πιο προβέψιμο μετά το τρίτο dungeon βέβαια. Και ναι δεν καταλαβαίνουν τι γίνεται στην hyrule town και συνεχίζουν το πρόγραμμά τους θαρρείς και δεν γίνεται τίποτα. Επίσης πρέπει να είσαι τυφλός για να μην βλέπεις ότι όσο προχωράει το majora's mask προς την καταστροφή τόσο πιο ανήσυχοι γίνονται. Τόσο πιο πολύ αλλάζει το τοπίο!! Επίσης ο κόσμος του είναι πλήρως ζωντανός και θα δεις παντού πράγματα που δεν είχες δει πριμ επειδή έκανες κάτι διαφορετικό! Αυτό ούτε κατά διάνοια δεν υπάρχει στο twilight. Είναι όλα τελείως scripted.
αν και ασχετο με το παιχνιδι(οπου δεν εχω αποψη) θελω να ρωτησω γιατι εχετε σταματησει να κανετε video reviews.
Τα καλύτερα Zelda είναι τα A Link to the Past (λόγω κόσμου και ποικιλομορφίας) και Majora's Mask. Δεν είμαι φανατικός της σειράς και έχω τελειώσει το Twilight Princess (ένα Poe μου λείπει) και Ocarina of Time στο GameCube αλλά πραγματικά βρε παιδιά το Majora's Mask δείχνει πιο φρέσκο σαν ιδέα και ξεφεύγει από την λογική που έχει η σειρά μέχρι και το Between Worlds ( το οποίο πρέπει να παίξω κάποια στιγμή). Υπάρχει μεγαλύτερη διαδραστικότητα με τους NPCs και όσο προχωράει ο τίτλος (Majora's Mask) νιώθεις ότι συνεχίζεται η ζωή τους. Δεν είναι απλά κάποια πολύγωνα στημένα για να σου δίνουν μόνο information και quests.
Εγώ κάνω το άσπρο μαύρο? Ουάου! Πραγματικά, τα ακριβώς αντίθετα... Τί να θυμηθώ? Το Milk Bar που λειτουργεί μέχρι τέλους? Την ξενοδόχοφ (high-5 αν κατάλαβες γιατί...) που ψάχνει το αμόρε της μέχρι τέλους (και άντε να το δεχτώ αυτό)? Τα καταστήματα που ακόμα δουλεύουν? Το ότι το μόνο που αλλάζει στους διαλόγους είναι ένα sad face και μια ατάκα του τύπου "ωωωω, δεν έχει νόημα τώρα που πέφτει το φεγγάρι! Oh well..."?
Η μήπως όλα τα υπόλοιπα που τα προσπέρασες, όπως το ότι είναι εντελώς άδεια η Termina? Η ότι λες το ΤΡ προβλέψιμο (λες και το εξετάζουμε εν προκειμένω), παριστάνοντας ότι το ΜΜ δεν είναι το ίδιο? Ναι, ωραία, είναι πιο dark-themed από άλλα Zelda (όχι από το ΤΡ) αλλά τα dungeons είναι τα ίδια, με ίδιο τρόπο επίλυσης κλπ... Το ότι παίζεις με τον χρόνο δεν το κάνει λιγότερο προβλέψιμο. Και για ακόμα μια φορά, το twilight στο ΤΡ είναι απλώς μια άλλη διάσταση, είναι φυσιολογικότατο να μην εμφανίζεται σε όσους είναι μέσα! Μόνο οι έξω το βλέπουν και αυτοί αντιδρούν. Τώρα για τα πράγματα που βλέπεις στο ΜΜ και δεν είχες δει πριν, well duh! Είναι story-based, scripted events και details! Γίνονται συγκεκριμένη ημέρα κι ώρα! Απλά, αντί για να βασίζονται στο σενάριο, βασίζονται στον χρόνο που έχει διανυθεί. Και αν το δεις πιο σφαιρικά, ακόμα κι αυτό, στο σενάριο είναι βασισμένο, αφού εσύ το πηγαίνεις όπου θες βάσει σεναρίου...
Nice try, though!
Ελεος με τα remake απο καθε εταιρεια.
Καλο ηταν στην εποχη του το ειχα τερματισει κιολας, αλλα δεν υπαρχει περιπτωση να δωσω τοσα λεφτα που ζητανε. ΠΛΑΚΑ κανει η Nintendo μαλλον.
Καλα το store της σαν εμφανιση ειναι απλα αθλιο μιλαμε. Και ακομη games του 2013 κανουν κατι 60 ευρω. Οτι να 'ναι. ΟΚ εχει μερικα πολυ καλα παιχνιδια που αγορασα ΑΛΛΑ κανει μπαμ οτι σχεδον ολες οι εταιρειες την εχουν εγκαταλειψει. Αρα οσο και να θελω να πιστευω οτι ισως αλλαξουν τα πραματα με την νεα της κονσολα (οταν βγει) νομιζω σιγα σιγα θα χαθει αυτη η εταιρεια (και βλεπω να μπαινει δυναμικα καμμια google or apple. ΛΕΩ ισως).