Το δημιούργημα της Undead Labs περιλαμβάνει το βασικό story mode του παιχνιδιού, καθώς και τα δυο add-ons που κυκλοφόρησαν, Lifeline και Breakdown. Το πρώτο αποτελεί story DLC στο οποίο ο παίκτης αναλαμβάνει τον έλεγχο ενός άλλου χαρακτήρα, σε ένα πιο γραμμικό single player campaign με διαφορετική υπόθεση από το βασικό παιχνίδι. Το δεύτερο και σίγουρα πιο ενδιαφέρον, είναι κατά βάση ένα marathon mode, όπου ο παίκτης καλείται να αποδείξει πόσο πολύ μπορεί να αντέξει ενάντια στις ορδές των απέθαντων, χωρίς τους περιορισμούς κάποιου σεναρίου ή άλλων scripted υποχρεώσεων. Όπως αναμένεται από ακόμα ένα ουσιαστικά remaster, το State Of Decay παραμένει ίδιο με τον προκάτοχό του στον πυρήνα του. Η προσπάθεια για επιβίωση γίνεται ξαφνικά μια καθημερινότητα σε ένα απροσδιόριστο μέρος των ΗΠΑ, όταν οι νεκροί σηκώνονται από τους τάφους και τριγυρίζουν ψάχνοντας το επόμενο θύμα. Για να μπορέσει ο παίκτης να διατηρήσει την κοινότητα των ψηφιακών επιζώντων ζωντανή, θα κληθεί να εξοντώσει απέθαντους σε όλα τα μήκη και πλάτη του αξιοσέβαστου από πλευράς εμβαδού χάρτη, να λύσει εσωτερικές διαμάχες μέσα από την ολοκλήρωση side-quests, να συλλέξει εφόδια με άλλα side-quests ή από αυτόβουλη εξερεύνηση των δεκάδων εγκαταλειμμένων κτισμάτων και να πάρει σοβαρές αποφάσεις που θα καθορίσουν το μέλλον της ομάδας.
Το δημιούργημα της Undead Labs περιλαμβάνει το βασικό story mode του παιχνιδιού, καθώς και τα δυο add-ons που κυκλοφόρησαν, Lifeline και Breakdown.
Θα είναι πιο χρήσιμο να χτίσετε ένα medical area ώστε όλοι οι χαρακτήρες να αναπληρώνουν το health τους πιο γρήγορα ή ένα sniper tower θα βοηθήσει περισσότερο διευρύνοντας την ασφαλή περίμετρο γύρω από το καταφύγιο; Το εκτενές αυτό σύστημα μηχανισμών RPG, το οποίο βεβαίως συμπεριλαμβάνει και στατιστικά για τους διαφόρους χαρακτήρες, επιτρέπει στον παίκτη να κάνει τις δικές του επιλογές, οι οποίες κατά 90% είναι αμετάκλητες και θα τον κάνουν μετέπειτα να αμφισβητεί τις επιλογές αυτές, αφού ποτέ μια λύση δεν είναι τέλεια και σε κάθε περίπτωση κάτι θυσιάζεται για χάρη κάποιου άλλου. Γενικότερα, το παιχνίδι δεν προσφέρει ούτε στην έκδοση για το Xbox One πολλές δεύτερες ευκαιρίες, αφού το mentality «Ας ψάξω και αυτό το σπίτι» ενώ είστε encumbered λόγω μεγάλου φορτίου, μπορεί να οδηγήσει σε θάνατο του χαρακτήρα στον οποίο είχατε ρίξει την περισσότερη δουλειά. Ο θάνατος είναι ξαφνικός και όλοι οι κόποι σας μπορούν να χαθούν από τη μια στιγμή στην άλλη για πάντα, αφήνοντάς σας να κοιτάτε την οθόνη με το κεφάλι σας κενό από σκέψεις, καθώς το παιχνίδι «γυρίζει» αμέσως το χειρισμό σε έναν άλλον τυχαίο επιζώντα της ομάδας σας.
Η προσπάθεια για επιβίωση γίνεται ξαφνικά μια καθημερινότητα σε ένα απροσδιόριστο μέρος των ΗΠΑ, όταν οι νεκροί σηκώνονται από τους τάφους και τριγυρίζουν ψάχνοντας το επόμενο θύμα.
Όλα αυτά τα χαρακτηριστικά στοιχεία του State of Decay λοιπόν κάνουν την επανεμφάνισή τους, αλλά ο στόχος ενός review σε περιπτώσεις επανακυκλοφορίας ενός τίτλου είναι περισσότερο να παρουσιάσει τι έχει προστεθεί ή τι έχει αλλάξει σε σχέση με το πρωτότυπο, παρά να το κρίνει «από την αρχή». Στην περίπτωση του State Of Decay: Year One Survival Edition όμως, η όποια ευχαρίστηση που λαμβάνει ο παίκτης από την ενασχόληση με αυτό, προκύπτει από την αρχική συνταγή του τίτλου και όχι από τις όποιες βελτιώσεις, μιας και αυτές είναι ανεπαίσθητες. Ο τεχνικός τομέας του παιχνιδιού παραμένει στάσιμος και αποτελεί, όπως και δυο χρόνια πριν, το μόνο ουσιαστικό μειονέκτημα αυτού του open-world survival game. Αν και τα γραφικά έχουν δεχθεί την απαραίτητη αναβάθμιση, με τα textures να είναι πλέον σε αποδεκτά για την εποχή επίπεδα και η ανάλυση να φτάνει τα 1080p, το παιχνίδι πάσχει για ακόμα μια φορά από πληθώρα bugs, glitches και γενικότερων τεχνικών προβλημάτων, τα οποία δεν θα έπρεπε να υπάρχουν μιας και μιλάμε για επανακυκλοφορία ενός παιχνιδιού σε πολύ ισχυρότερη κονσόλα και με τη συμμετοχή της Microsoft στον κύκλο εργασιών. Ακόμα υπάρχουν zombies που βρίσκονται με το μισό τους σώμα μέσα σε τοίχους, ακόμα ορισμένα Zeds περνάνε μέσα από κλειστές πόρτες, ενίοτε tank-zombies κολλάνε σε διάφορα εμπόδια του περιβάλλοντος ή ακόμα και εντός μεγάλων πετρών, ενώ χαρακτήρες, κτίρια, αυτοκίνητα και άλλα στοιχεία του κόσμου διακτινίζονται μπροστά σας λόγω του τραγικά συχνού και έντονου pop-in. Το ΑΙ των συντρόφων σας παραμένει απογοητευτικό, μιας και το μόνο που κάνουν είναι να περικυκλώνονται συνεχώς από zombies, με την Undead Labs να προσπαθεί να αντισταθμίσει την αδυναμία αυτή με παραπάνω health προκειμένου να μην πεθαίνουν υπερβολικά εύκολα.
Το frame rate πέφτει…από τον βατήρα ακόμα και εντός των αρχικών μενού, αλλά και κάθε φορά που ο παίκτης βλέπει πολλή δράση επί της οθόνης, καθιστώντας οποιοδήποτε σκέψη για τακτική στις μάχες σώμα με σώμα άχρηστη με αποτέλεσμα το συνεχές button mashing. Τα πράγματα γίνονται ακόμα χειρότερα λόγω της βαρύγδουπης κίνησης επιζώντων και αυτοκινήτων, επομένως κάθε φορά που τα πράγματα σοβαρεύουν, ο παίκτης δεν έχει ποτέ τον απόλυτο έλεγχο. Οι συνεχείς οπισθοχωρήσεις στις οποίες οδηγεί αυτή η δυσμενής κατάσταση συμβάλλουν στην διατήρηση ενός χαμηλού ρυθμού που ταιριάζει με την σκληροπυρηνική προσέγγιση του τίτλου, αλλά σύντομα ο παίκτης θα συνειδητοποιήσει τον πραγματικό λόγο για τον οποίο πρέπει να ανασυντάσσεται συχνά κατά την διάρκεια μιας μάχης εναντίον πολλαπλών Zeds. Επίσης, τα loading times είναι γενικά απογοητευτικά και παρόντα ακόμη και κατά την εναλλαγή χαρακτήρων.
Συνοπτικά, αυτό που καταφέρνει να δώσει το State Of Decay: Year One Survival Edition εξαρτάται ελάχιστα ως καθόλου από τις βελτιώσεις στα textures και τα παραπάνω modes, προσφέροντας στον παίκτη λίγο πολύ το ίδιο πιάτο με πρόπερσι. Τα θεμέλια του τίτλου, το ρόλο των οποίων παίζει το βασικό story mode, είναι αυτά τα οποία σηκώνουν όλο το βάρος, αφού, χάρη στα όσα είχαν καταφέρει οι άνθρωποι της Undead Labs, το παιχνίδι κατέστη σταθμός στο κατά τα άλλα ευκαταφρόνητο genre. Δυστυχώς όμως η επανακυκλοφορία του παιχνιδιού με ουσιαστικά μηδαμινή δουλειά επί τον τομέων που συνήθως σε τέτοιες περιπτώσεις δέχονται την μεγαλύτερη προσοχή και η πλήρης αδιαφορία για τα ζωτικής σημασίας τεχνικά του προβλήματα, δεν επιτρέπει στην «παλιά» συνταγή να αναδειχτεί και να λάμψει ακόμα περισσότερο.
Το ειχα στα υπόψιν μου επειδη δεν το ειχα παιξει παλιοτερα.
Αξίζει να ασχοληθεί κανεις στο xbox one με αυτο το παιχνίδι τελικά ή όχι?
Εμ, το κείμενο παραπάνω το διάβασες;
Εσυ τι λες ; Λες να το σχολίασα χωρις να διαβάσω; 6 πήρε, δεν πήρε 2. Εχω παίξει παιχνίδια του 5 που μου αρεσανε. Δεν σχολιάζω ποτε χωρις να διαβάσω. Ρωτάω αν αξίζει για τα 30€ που εχει και αν η αρχική εμπειρία μένει ως εχει τουλαχιςτον. Και φυςικα η ερώτηση στον γράφοντα την παρουσίαση. ;)
Είναι πολλά τα 30 αυτή την στιγμή. Περίμενε μέχρι να πέσει ίσως στα 20.
Οκ ! Ευχαριστω για την απάντηση ;)
Το παιχνιδάκι είναι πάρα πολύ καλό! Δεν έχω μέτρο σύγκρισης γιατί δεν έχω παίξει την 360 έκδοση, αλλά πραγματικά το απόλαυσα. Είχα δοκιμάσει να παίξω το demo στο 360, αλλά μου προκαλούσε τρομερή ζαλάδα. Δεν ξέρω πόσο βελτιώθηκε αργότερα, αλλά στο One, πέρα από μερικές πτώσεις του frame rate, δεν έχω κανένα πρόβλημα.
Αν είχε καλύτερο animation και co-op(!) θα ήταν παιχνίδαρος. Γιατί το όλο concept του παιχνιδιού είναι είναι πολύ ενδιαφέρον.
@amonra Η κριτική του Παναγιώτη, και κατ' επέκταση και η βαθμολογία, εστιάζουν στην remaster φύση του τίτλου. Το παιχνίδι είναι πολύ καλό, με αρκετό περιεχόμενο και, προσωπικά, σίγουρα θα το πρότεινα σε κάποιον που δεν έχει παίξει την 360 έκδοση. Τώρα το ποσό που θες να διαθέσεις για αυτό το παιχνίδι αφορά καθαρά την τσέπη σου.
Σαν remaster φαινεται οτι δεν εγινε η δουλεια που επρεπε αλλα εγω το εχω απο day 1 και εχω ακουσει τα καλυτερα λογια απο οσους το ειχαν δοκιμασει στο 360. Βεβαια θα κανω καιρο να το δοκιμασω μιας και το One επαθε φρικη και οποτε θελει διαβασει καποιο δισκο οποτε δεν το γλιτωνουμε το service. :(
@amonra Αν δεν το έχεις παίξει στο 360, το παιχνίδι είναι από μόνο του λόγος για να πάρεις Xbox One. Τα όποια μειονεκτήματα που είναι όντως υπαρκτά, δεν χάλασαν την εμπειρία για μένα. Εξαρτάται πού εστιάζεις. Στον τομέα της επιβίωσης είναι πολύ προσεγμένο και η δυσκολία είναι όπως πρέπει. Δεν είναι ανάγκη να τα έχεις όλα στο πιάτο ούτε να χειρίζεσαι τον Τζώνυ τον Ράμπο που θα τους φάει όλους μόνος του. Όλοι μπορεί να πεθάνουν με τους πιο απίθανους τρόπους. Την άλλη φορά στρίβοντας με το αυτοκίνητο βρήκα λίγο πεζοδρόμιο, αναποδογύρισα δίπλα σε zombie horde και τελικά πέθανα επειδή προσπάθησα να πάρω μια τσάντα πριν την κοπανήσω.
Το Breakdown από μόνο του προσφέρει άπειρες ώρες παιχνιδιού και ειδικά αν σου αρέσει η ρουτίνα του παιχνιδιού σε αυξανόμενο επίπεδο δυσκολίας, θα καραγουστάρεις. Αν τα 30 είναι πολλά τότε περίμενε κάποια προσφορά.
Το ίδιο θέμα συζήτησης προκύπτει για κάθε remastered το οποίο δεν έχει αλλαγές/βελτιώσεις σε σχέση με το αρχικό. Σε αυτή την ευρύτερη κατηγορία κυκλοφοριών εντάσσεται και το YOSE, όπως σημειώνω στο review.
Επομένως αν κάποιος/κάποια δεν έχει παίξει το αρχικό στο 360, θα ήταν καλό να το παίξει τώρα στο One. Όσοι περίμεναν μεγάλη διαφορά σε σχέση με το πρώτο, καλύτερα να κρατήσουν τα λεφτά τους γιατί έρχεται ο πιο δυνατός χειμώνας μέχρι στιγμής για το One και από πλευράς exclusive τίτλων και από multiplatforms.
Ευχαριστώ για τα σχόλια guys!
Ευχαριστώ παλικάρια, με κατατοπίσατε πλήρως. Μου αρέσουν παρά πολύ τα survival και ειχα διαβάσει πολυ καλές κριτικές στο 360 αλλά δυςτυχως δεν το έπαιξα εκει. Τώρα που εχω xbox one θα το τιμήσω σίγουρα. Ισως περιμενω λίγο μπάς και πεςει στο 20€ αλλά δεν ξερω πόσο θα αντέξω. Έχουμε και ενα σωρό exclusives το προσεχές 6αμηνο πανάθεμά το ;)