Στο Soma θα εκτιμήσετε πραγματικά το πολύ καλό art design, με ατμοσφαιρικούς χώρους που θα σας θυμίσουν την Rapture αλλά και το σκάφος USG Ishimura του Dead Space.
Αυτό σημαίνει ότι ο όρος survival horror μάλλον χρησιμοποιείται καταχρηστικά προς όφελος του marketing και χωρίς να ανταποκρίνεται ιδιαίτερα στην πραγματικότητα. Υπάρχουν φυσικά οι χαρακτηριστικές καταδιώξεις και τα σποραδικά jump scares αλλά η συχνότητα τους είναι μικρή, χωρίς τόσο βαρύνουσα σημασία. Κατά βάση το Soma έχει περισσότερα στοιχεία με παραγωγές της The Chinese Room και το στοιχείο του τρόμου βρίσκεται απλά σαν κερασάκι. Το παιχνίδι παραμένει πάντως αναγνωρίσιμο σαν παραγωγή της Frictional, αν και αυτό συμβαίνει μάλλον για τους λάθος λόγους: ο βασικότερος είναι η επανεμφάνιση του άχαρου interaction του Penumbra/Amnesia με το άβολο σύρσιμο του mouse που υποτίθεται ότι «μιμείται» την εκάστοτε ενέργεια του Simon. Θέλετε π.χ. να ανοίξετε ένα συρτάρι ή να ανοίξετε την ροή μιας στρόφιγγας; Θα πρέπει να κρατήσετε το αριστερό πλήκτρο και να σύρετε το ποντίκι με φορά που αντιστοιχεί στην κίνηση που κάνετε.
Η σπουδαία φυσική του τίτλου μένει εντελώς στείρα και βρίσκεται εκεί απλά και μόνο για να σας θυμίζει τις χαμένες ευκαιρίες.
Σε γενικές γραμμές λειτουργεί ικανοποιητικά αυτός ο τρόπος χειρισμού, απαιτεί όμως σχετική άπλα στην επιφάνεια εργασίας του γραφείου για τους ελιγμούς του mouse. Παραμένει όμως εντελώς άσκοπη επιλογή κυρίως γιατί είναι ελάχιστα τα πράγματα που περιεργάζεστε και συναντάτε στους χώρους του Soma. Η υποτιθέμενη φυσικότητα της αλληλεπίδρασης περιορίζεται σε κενά γραφεία και σε vanity items με μηδαμινή χρησιμότητα. Εφόσον οι developers δουλεύουν πάλι σε μηχανή με αληθοφανή physics και με αντικείμενα που δεν είναι καθηλωμένα, θα έπρεπε να την αξιοποιήσουν ανάλογα. Για παράδειγμα, στην αρχή του παιχνιδιού ο κεντρικός ήρωας βρίσκεται, χωρίς να ξέρει πώς, σε ένα δωμάτιο της βάσης - δεν υπάρχουν πόρτες ξεκλείδωτες και δεν μπορεί να βρει κλειδιά ή κάποιον τρόπο να ανοίξει δρόμο. Οι περισσότεροι παίκτες θα κολλήσουν λίγη ώρα σε αυτήν την περίσταση μέχρι να ανακαλύψουν το μόνο τρόπο διαφυγής του Simon (που θα ήταν και ο πιο προφανής σε αληθινό γεγονός). Απλά πρέπει να εκτοξεύσουν με δύναμη μια καρέκλα στη γειτονική τζαμαρία και να αποδράσουν από εκεί.
Η λύση αυτού του περιβαλλοντικού γρίφου ξαφνιάζει και εκπλήσσει ταυτόχρονα λόγω του αναπάντεχου, για videogame, τρόπου σκέψης και δράσης. Τι κρίμα που δεν θα συναντήσετε αντίστοιχη σε σύλληψη πρόκληση και αργότερα… Η σπουδαία φυσική του τίτλου μένει εντελώς στείρα και βρίσκεται εκεί απλά και μόνο για να σας θυμίζει τις χαμένες ευκαιρίες. Το πολύπλευρο σενάριο και η εξαιρετική καλλιτεχνική διάθεση όμως αποζημιώνουν στο έπακρο τις όποιες εγγενείς αδυναμίες του Soma. Η ιστορία ξεκινά ακριβώς όπως το πρωτότυπο Amnesia: ο κεντρικός ήρωας Simon ξυπνά ευρισκόμενος, χωρίς να ξέρει πως, σε μια εντελώς ξένη προς αυτόν πειραματική βάση που, όπως ανακαλύπτει σύντομα, βρίσκεται χιλιάδες λεύγες υποθαλάσσια. Αν και φαινομενικά φαίνεται να είναι ο μόνος επιζών εκεί, αρχίζει να συναντά διάφορες μορφές τεχνητής νοημοσύνης, μερικές εκ των οποίων φαίνεται να θέλουν τον αφανισμό του. Αν και φαινομενικά δεν προϊδεάζει για τίποτε ιδιαίτερο, η ιστορία ακολουθεί μια απρόβλεπτη πορεία που δεν περιμέναμε με τίποτε. Φυσικά δεν θα σας χαλάσουμε την έκπληξη και δεν θα μπούμε σε λεπτομέρειες - απλά θα αρκεστούμε στο να πούμε ότι η πλοκή είναι εξόχως απολαυστική, δημιουργώντας ένα πρωτότυπο φουτουριστικό σενάριο που θα μπορούσε κάλλιστα να αποτελεί δημιουργία του Philip Dick.
Το παιχνίδι παραμένει πάντως αναγνωρίσιμο σαν παραγωγή της Frictional, αν και αυτό συμβαίνει μάλλον για τους λάθος λόγους: ο βασικότερος είναι η επανεμφάνιση του άχαρου interaction του Penumbra/Amnesia με το άβολο σύρσιμο του mouse που υποτίθεται ότι «μιμείται» την εκάστοτε ενέργεια του Simon.
Φυσικά το Soma δεν θα ήταν το παιχνίδι που είναι και χωρίς την τόση αποπνικτική, κλειστοφοβική του ατμόσφαιρα. Η Frictional εδώ έχει αποτάξει παντελώς την άσχημη εικόνα του παρελθόντος, με τους κενούς, πανομοιότυπους χώρους του κάστρου Brennenburg. Πλέον κάθε δωμάτιο έχει να πει μια ιστορία και οι περιβάλλοντες χώροι πείθουν πράγματι με την αληθοφάνεια τους. Το βάθος του ωκεανού ασφαλώς θα σας φέρει μνήμες από το BioShock, κάτι που μόνο ως θετικό μπορεί να εκληφθεί. Το Soma λοιπόν είναι ένας τίτλος που θα ολοκληρώσετε λόγω του ιδιαίτερου χαρακτήρα του και του sci-fi σεναρίου. Τα encounters που προκάλεσαν τόσο ντόρο στο Amnesia δεν δουλεύουν πλέον τόσο καλά (κυρίως λόγω κακού A.I. που αδυνατεί να αντιληφθεί σωστά την παρουσία σας) και περισσότερο σαν ενόχληση λειτουργούν παρά σαν ουσιώδη χαρακτηριστικά.
Στην τελική, δεν είναι απαραίτητα για να σας τρομάξουν. Για αυτόν το λόγο ισχυριζόμαστε ότι το Soma αποτελεί τον πιο ώριμο τίτλο της Frictional: τα σημεία αναφοράς των προηγούμενων τίτλων της απλά έχουν ρόλο κομπάρσου εδώ - ο κύριος πρωταγωνιστής και το πρωτεύων shocking value είναι το setting και οι καταθλιπτικές βάσεις στον πάτο του ωκεανού.
Φαινεται αρκετα ενδιαφερον αλλα (για μενα) νομιζω οτι η 3rd person προοπτικη ταιριαζει περισσοτερο στα survival horror....εξαιρεση το περσινο Alien (αν το βαζουμε στην κατηγορια). Ελπιζω να το δουμε σε καποιο stream :)
SOMA μου, SOMA φτιαγμένο από πηλό...
Το παιχνίδι, για το story, μου φαίνεται ενδιαφέρον. Ίσως ασχοληθώ μαζί του μια εποχή που δεν έχουμε πολλά, απανωτά releases.
oreo .....apla oreo!