Τέλειος συγχρονισμός, υψηλή βαθμολογία.
Ξεκινώντας, αυτό που παρατηρεί κάποιος είναι τα βελτιωμένα γραφικά του τίτλου σε σχέση πάντοτε με τον προκάτοχό του, η μουσική που παραπέμπει σε Βραζιλία, σάμπα και νεανικά κορμιά που λικνίζονται στο ρυθμό της, αλλά και τα ανανεωμένα μενού που ξεφεύγουν από τα κλασικά πρότυπα με τα μικρά και μεγάλα παραλληλόγραμμα, που είχε καθιερώσει η Nintendo σε σειρές όπως τα Mario Party και Mario Kart. Ποιος ξέρει, ίσως η άποψη ότι οι Βραζιλιάνες διαθέτουν τις απαραίτητες καμπύλες στα σημεία που πρέπει επηρέασαν τις σκέψεις της ομάδας ανάπτυξης και με αυτό τον τρόπο προσπάθησαν να δώσουν έναν τόνο φρεσκάδας και ανανέωσης. Κι εκεί που πάει να επιβεβαιωθεί η φράση που έχει να κάνει με το πόσο μετράει η πρώτη εντύπωση, όσο προχωράει κανείς στα μονοπάτια που υποτίθεται πως θα τον οδηγήσουν στη διασκέδαση, διαπιστώνει ότι η τράπουλα έχει ανακατευτεί με τέτοιο τρόπο που, αν και τα φύλλα της έχουν συγκεκριμένο αριθμό, η Nintendo κατόρθωσε να τα εξαφανίσει σε ένα δωμάτιο 2x2.
Φέτος, δεν υπάρχει ούτε ο Bowser, ούτε ο Eggman. Οι διάσημοι κακοί δεν ταξίδεψαν στο Rio για να βάλουν εμπόδια στο δρόμο των παικτών.
To game design είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτικό και θα οδηγήσει τους περισσότερους σε εσφαλμένα αρχικά συμπεράσματα. Το πρώτο σοκ έρχεται με την εικόνα που θα αντικρίσει κάποιος στο μενού των διαθέσιμων αγωνισμάτων. Εύλογο να υπάρξουν διαμαρτυρίες πως δεν είναι αυτή που αρμόζει σε τίτλο της Nintendo. Ναι μεν κάποια από αυτά όπως το ποδόσφαιρο και το BMX είναι πολύ διασκεδαστικά, όμως με μόλις δεκατέσσερα διαθέσιμα αγωνίσματα, πως μπορεί η ομάδα ανάπτυξης να υπερηφανεύεται ότι προσφέρει πλούσιο περιεχόμενο; Πως είναι δυνατό ο τίτλος να σταθεί ισάξια απέναντι στον προκάτοχό του όπου τα αθλήματα ήταν πλέον των σαράντα συν τα λεγόμενα συνδυασμένα events όπως τρίαθλο, πένταθλο κ.ο.κ.; Ακόμα και η επιλογή για τη δημιουργία των δικών σας συνδυασμών αγωνισμάτων έχει αφαιρεθεί, κάτι που δικαιολογείται απόλυτα μιας και η διαθέσιμη ποικιλία δεν προσφέρεται για κάτι τέτοιο. 
To game design είναι κάτι παραπάνω από απογοητευτικό και θα οδηγήσει τους περισσότερους σε εσφαλμένα αρχικά συμπεράσματα.
Από την άλλη, το roster ναι μεν είναι ικανοποιητικό σε μέγεθος, αλλά ερχόμενοι αντιμέτωποι με την υλοποίηση μιας ακόμα φαεινής ιδέας των game designers, οι χαρακτήρες που είναι διαθέσιμοι σε κάθε event είναι προκαθορισμένοι και περιορισμένοι στον αριθμό των πέντε ή έξι κάθε φορά. Αν κάποιος αναλογιστεί ότι οι Mario και Sonic βρίσκονται πάντα μέσα στην εν λόγω προεπιλογή, τότε γίνεται αντιληπτό ότι οι εναλλακτικές περιορίζονται ακόμα περισσότερο. Εννοείται πως ο κάθε ήρωας διαθέτει τα δικά του ιδιαίτερα χαρακτηριστικά ενώ δεν λείπουν και αυτοί που ξεκλειδώνονται όσο περισσότερο ασχολείστε με το παιχνίδι. Δίχως καμία προφανή εξήγηση, τα save slots έχουν μειωθεί από δύο σε ένα λες και το κάθε μέλος μιας οικογένειας που έχει αγοράσει το παιχνίδι θα πρέπει να διαθέτει το δικό του 3DS εάν θέλει να καταγράφονται η πρόοδος και τα κατορθώματά του. Αυτό, κατά κύριο λόγο, επηρεάζει τα saves στο ναι μεν πλούσιο σε περιεχόμενο αλλά από άποψη πλοκής αδιάφορο story mode. Φέτος δεν υπάρχει ούτε ο Bowser, ούτε ο Eggman. Οι διάσημοι κακοί δεν ταξίδεψαν στο Rio για να βάλουν εμπόδια στο δρόμο των παικτών. Αντιθέτως, η όλη ιστορία αφορά ένα Mii που δημιουργείτε και την προσπάθειά του να αναδειχθεί σε υπερολυμπιονίκη, επικρατώντας σε όσα περισσότερα αγωνίσματα μπορεί.
Προς επίτευξη του σκοπού σας, τα γυμναστήρια κάθε πόλης θα γίνουν τα μόνιμα στέκια σας. Καθένα από αυτά "κρύβει" και ένα από τα τριάντα αθλήματα που υπήρχαν στον τίτλο του 2012, όμως τώρα λείπουν από το βασικό μενού, και έτσι λύνεται το όποιο μυστήριο περί της ύπαρξής τους ή όχι. Κάθε γυμναστήριο προσφέρει εξειδίκευση σε συγκεκριμένες ικανότητες (άσχετες όμως με το εκάστοτε αγώνισμα που ακολουθεί) και καλό είναι, εάν θέλετε να έχετε αυξημένες πιθανότητες επιτυχίας, πριν από κάθε αγώνισμα να φροντίζετε για την ανάδειξή σας σε master of the dojo. Έτσι αυξάνετε τη βαθμολογία σας, κάτι που επιτρέπει στο Mii σας να ανεβαίνει επίπεδο και ταυτόχρονα φουσκώνει ο λογαριασμός σας σε κερδισμένα φρούτα που δεν είναι βρώσιμα, αλλά λειτουργούν ως in-game χρήμα. Με αυτά μπορείτε να αγοράζετε νέες στολές και gadgets για τη βελτίωση της εμφάνισής σας, που ξεκλειδώνουν όσο εσείς βρίσκεστε στο δρόμο των επιτυχιών.
Ο χειρισμός άλλοτε διευκολύνει και άλλοτε φέρνει τους παίκτες σε δύσκολες καταστάσεις. Σε σημείο μάλιστα να είναι πασιφανές ότι δεν είναι ο βαθμός πρόκλησης που καθορίζει τη δυσκολία κάθε αγωνίσματος, αλλά τα τερτίπια του χειρισμού. Άλλοτε χρησιμοποιούνται τα πλήκτρα, άλλοτε touch controls και ποτέ συνδυασμός των δύο. Σε κάποια αθλήματα είναι ξεκάθαρο τι και πότε πρέπει να κάνετε και σε άλλα, όπως το beach volley, το πότε θα πρέπει να χτυπήσετε τη μπάλα αλλά και το που κάθε φορά αυτή βρίσκεται είναι πράγματα για τα οποία θα μπορούσε να δώσει συμβουλές και η καφετζού της γειτονιάς σας. Σε αυτά, αν προσθέσει κανείς το γεγονός ότι τα περισσότερα αγωνίσματα ασφυκτιούν λόγω του μεγέθους της οθόνης του 3DS και τα replays που σε αρκετές περιστάσεις συναγωνίζονται για το ποιο θα χάσει περισσότερα καρέ, δημιουργείται ένα πολύ αρνητικό μείγμα που δεν αποκλείεται να σας κάνει να μετανιώσετε πολύ γρήγορα για τα χρήματα που ξοδέψατε.
Σε πολλές περιπτώσεις είναι πασιφανές ότι δεν είναι ο βαθμός πρόκλησης που καθορίζει τη δυσκολία κάθε αγωνίσματος, αλλά τα τερτίπια του χειρισμού
Το μόνο ίσως παρήγορο όσον αφορά στο gameplay είναι η δυνατότητα να παίζετε σε τοπικό επίπεδο με δύο έως τέσσερις φίλους σας όμως, δυστυχώς, το διαδικτυακό multiplayer απουσιάζει από έναν ακόμα αθλητικό τίτλο της Nintendo, σε μια εποχή που τα online communities αποκτούν όλο και μεγαλύτερη σημασία στο χώρο του gaming και ο ανταγωνισμός με αγνώστους ανά την υφήλιο είναι στοιχείο από μόνο του ικανό να βοηθήσει στην επιτυχία ενός παιχνιδιού. Το arcade mode, ή plus events όπως αυτά ονομάζονται εδώ, είναι μεν μια προσπάθεια να δοθεί μια ακόμα διέξοδος για διασκέδαση μέσω της χρήσης power-ups σε κάθε αγώνισμα, όμως ακολουθώντας την όλη πορεία του τίτλου, είναι δυστυχώς καταδικασμένη σε αποτυχία. Το ίδιο θα συμβεί και με το Pocket Marathon. Νομίζοντας η Nintendo πως θα βρει τρόπο να πείσει τους χρήστες να κουβαλάνε το 3DS όπου και να πάνε, τους καλεί, σε κάτι που βασίζεται στην ιδέα του Street Pass, να καλύψουν τα 42.195 μ του μαραθωνίου είτε περπατώντας είτε τρέχοντας, πάντοτε με τη φορητή κονσόλα στην τσέπη ή στο χέρι ή σε τσάντα μεταφοράς. Αν αυτό λέγεται περιεχόμενο και ανανέωση του franchise, τότε μήπως θα πρέπει να ετοιμαζόμαστε σιγά σιγά για το τέλος των εμπνευσμένων ιδεών από πλευράς της ιαπωνικής εταιρείας;Ο εξαναγκασμός των παικτών να ασχοληθούν με το story mode για να έχουν πρόσβαση στο μεγαλύτερο μέρος του περιεχομένου μάλλον θα δυσαρεστήσει, παρά θα γοητεύσει τους υποψήφιους αγοραστές. Είναι μεν ένας τρόπος ενίσχυσης του εν λόγω mode που είναι απορίας άξιο γιατί δεν ονομάστηκε απλά career, μιας και σεναριακά βρίσκεται πολύ πιο κάτω από βιντεοταινία των '80s, όμως είναι βέβαιο πως οι περισσότεροι προτιμούν τον τρόπο που η SEGA σερβίρισε τα πράγματα στο Mario and Sonic at the London 2012 Olympic Games. Δυστυχώς, στην προσπάθειά της να παρουσιάσει τα πράγματα με τη δική της εκδοχή, η Nintendo απέτυχε παταγωδώς. Εν έτει 2016, θα πρέπει να γίνει επιτέλους κατανοητό από όλους ότι οι παίκτες αναζητούν όλο και περισσότερες ελευθερίες, παρά ιδέες που τους περιορίζουν.
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity