Ως συνήθως στη σειρά τα video clips, δηλαδή τα χορευτικά που προσπαθούμε να ακολουθήσουμε με ικανή επιτυχία, είναι εκρήξεις χρωμάτων και κατά τόπους τρελές χορογραφίες, παράλογα κοστούμια και ανάλογες απαιτήσεις. Δεν συμβαίνει κάθε μέρα να χρειάζεται να πάρουμε συγκεκριμένη θέση σε καναπέ για να βγει η απαιτούμενη μανούβρα, ή να κουνιόμαστε όλο υπονοούμενο καθώς βλέπουμε χορευτή με στολή panda επί της οθόνης σε ανάλογο κλίμα και διάθεση. Στην ουσία αυτή είναι η διασκέδαση στο Just Dance. Παράλογο θέαμα, παράλογες χορογραφίες που, με το κατάλληλο κέφι (και οινόπνευμα, ανάλογα με την περίπτωση και την ηλικία), μπορούν να αφήσουν τις πιο “λάθος” αναμνήσεις στην παρέα. Με την καλή έννοια. Χρειάζεται το κατάλληλο κέφι διότι όποιος πάρει στα σοβαρά το παιχνίδι είναι πολύ εύκολο να απογοητευθεί από το χειρισμό που είναι πολλά πράγματα, όχι όμως αξιόπιστος. Και δεν μιλάμε καν για ένα μόνο σύστημα. Στο Xbox One λειτουργεί με Kinect, στο PS4 με PlayStation Camera ή/και PS Move, ενώ στο Wii U χρειάζεται τα Wii remotes. Εναλλακτικά μπορεί να λειτουργήσει με δωρεάν smartphone app που χρησιμοποιεί τους αισθητήρες της αντίστοιχης συσκευής για να καταλάβει τι κίνηση εκτελεί ο καθένας, έστω και μονόπαντα, από τη στιγμή που το όποιο τηλέφωνο θα είναι σε ένα μόνο χέρι.
Ως συνήθως στη σειρά τα video clips, δηλαδή τα χορευτικά που προσπαθούμε να ακολουθήσουμε με ικανή επιτυχία, είναι εκρήξεις χρωμάτων και κατά τόπους τρελές χορογραφίες, παράλογα κοστούμια και ανάλογες απαιτήσεις.
Αυτή η λιγότερο ακριβής μέθοδος είναι συχνά πιο αξιόπιστη, τουλάχιστον σε σχέση με την PlayStation Camera, αν και υποψιαζόμαστε ότι τα Wii remotes στο Wii U, όντας η παλαιότερη λύση, δεν αποκλείεται να λειτουργούν καλύτερα σε τελική ανάλυση. Από τα περίεργα είναι η ανυπαρξία ρυθμίσεων για την κάμερα εντός του παιχνιδιού. Θέλετε να πειράξετε κάτι; Πολύ ωραία. Κλείστε το παιχνίδι, πηγαίνετε στο μενού της κονσόλας, στις επιλογές της κάμερας, και κάνετε ό,τι μπορείτε. Ας πούμε ότι δεν ενδιαφέρθηκε κανείς αρκετά για τέτοιου είδους πρακτικά ζητήματα. Με την ίδια την κάμερα και πάλι, τα αποτελέσματα δεν ήταν τα καλύτερα. Στις χορευτικές μανούβρες δεν παίζει και πολύ ρόλο η αστοχία βέβαια διότι η σειρά Just Dance “κάνει” ότι αξιολογεί τις ικανότητές σας. Με την κατάλληλη παρέα βέβαια κανείς δεν ενδιαφέρεται για τη γνώμη του παιχνιδιού. Το αστείο πάντως είναι πως αν αποφασίσετε να ασχοληθείτε και με τα φωνητικά, επειδή η κάμερα έχει δικό της μικρόφωνο, αν είναι κοντά στα ηχεία της τηλεόρασης ή του ηχοσυστήματος, δεν το έχει σε τίποτα να περάσει τα φωνητικά του video clip για δικά σας, ακυρώνοντας γενικά την όλη δραστηριότητα. Καλύτερα να μείνουμε όλοι στα χορευτικά λοιπόν που είναι σίγουρα πιο αστεία, επί και εκτός της οθόνης.
Στο Xbox One λειτουργεί με Kinect, στο PS4 με PlayStation Camera ή/και PS Move, ενώ στο Wii U χρειάζεται τα Wii remotes.
Το “ζουμί” βρίσκεται στο Dance Party, αφού έτσι ονομάζεται πλέον η κλασική εμπειρία Just Dance, single, ανταγωνιστικό ή co-op με 4 παίκτες (ή και περισσότερους με τη βοήθεια της εφαρμογής για smartphones). Στο Dance Party εντάσσεται και η λειτουργία δημιουργίας και αποστολής σύντομων clips με τα κατορθώματά σας και η αποστολή τους στην κοινότητα υπό τη μορφή challenge. Έχουν λιώσει πολλοί εγωισμοί κάπου εδώ γύρω, αυτό είναι απολύτως σίγουρο. Εδώ βρίσκεται και το καλό πρόσωπο όχι μόνο του παιχνιδιού αυτού αλλά και της σειράς γενικότερα, που βασίζεται στα απίστευτα τρελά και πάντα παράλογα δημιουργικά video, σε συνδυασμό με γραφικά τόσο έντονα, τόσο πολύχρωμα που δεν αγνοούνται ούτε με γυαλιά ηλίου, πόσο μάλλον με ποτά. Οι συμπληρωματικές δραστηριότητες δεν…πείθουν για τη χρησιμότητά τους, ούτε μετά από την κατανάλωση οινοπνεύματος. Το Dance Quest είναι απλό vs. AI σε τρία τυχαία κομμάτια τη φορά. Το Showtime, που θα βρείτε μόνο στα νεότερα συστήματα, όχι μόνο απαιτεί κάμερα αλλά δεν προσφέρει τίποτα που να μην μπορείτε να καταφέρετε με το Dubsmash. Απλά βιντεοσκοπείτε εαυτόν κάνοντας lip sync σε μουσικά κομμάτια, για λίγα δευτερόλεπτα βέβαια, και στέλνετε το αποτέλεσμα στην κοινότητα.
Το Showtime, που θα βρείτε μόνο στα νεότερα συστήματα, όχι μόνο απαιτεί κάμερα αλλά δεν προσφέρει τίποτα που να μην μπορείτε να καταφέρετε με το Dubsmash.
Και είναι ώρα να μιλήσουμε για τη συνδρομητική υπηρεσία Just Dance Unlimited. Με κόστος όμοιο με τη μηνιαία χρέωση για PS Plus ή Xbox Live, η υπηρεσία προσφέρει πρόσβαση σε περισσότερα από 150 μουσικά κομμάτια, από το παρελθόν τη σειράς αλλά και νεότερα. Όχι, δεν μπορείτε να τα αγοράσετε κάπως, έστω κάποια από αυτά που σας κεντρίζουν περισσότερο το ενδιαφέρον. Έχετε όλη τη σειρά Just Dance άρα και όλα σχεδόν από αυτά τα κομμάτια; Ε και; Άλλο το ένα, άλλο το άλλο. Και το καλύτερο όλων; Δεν μιλάμε για περιεχόμενο που κατεβάζετε και τρέχει από το σύστημα, αλλά γίνονται stream. Επειδή ο χορός έχει δικαίωμα στο lag ανάλογα με την κατάσταση της γραμμής και του δικτύου.
Με λίγα λόγια τόσο το Just Dance 2016, όσο και η Ubi δεν έχουν ιδέα για το τι κάνουν ακριβώς και για το ποιος είναι ο σκοπός που έχουν για το franchise. Αρκεί φαίνεται που είναι ένα χορευτικό υποκατάστατο του Singstar που, και εκείνο, έχει ξεπέσει, ακόμη και για τις πιο καλοπροαίρετες παρέες. Από τη στιγμή που πουλάει όμως η σειρά (και πουλάει καλά) ξέρουμε τι θα κάνει η Ubisoft. Θα συνεχίσει μέχρι εκεί που δεν πάει. Απλά καλό είναι, στην πορεία, να ξεφύγει και καμιά καλή ιδέα παραπάνω, όχι συνδρομή μόνο και μόνο επειδή έπρεπε να βρούμε κάποιο τρόπο να χρεώνουμε κάθε μήνα.
2 μέτρα παλικάρι και του βάλατε να κάνει τέτοιο review?
Yπάρχει υλικό να χορεύεις Britney Spears ?
Και αν υπάρχει, σε πια γωνία του internet είναι κρυμμένο; Θέλουμε let's play.
Από την άλλη, κρύβε λόγια διότι βλέπω το Kinect να έρχεται συστημένο στην πόρτα με τα άπαντα se *dance, *sing *sports.... Οποτε, ωραιο review :P