Ως Sinner, θα περάσετε πολλή ώρα από το παιχνίδι μέσα στο κελί σας.
Ο χαρακτήρας που χειρίζεστε, κατόπιν ενός χτυπήματος σε μάχη παρουσιάζει απώλεια μνήμης, κάτι που τιμωρείται από τις αρχές με ποινή φυλάκισης 1.000.000 ετών. Από πολίτης πρώτης κατηγορίας λοιπόν υποβιβάζεται σε έναν κοινό εγκληματία (Sinner) του οποίου η μόνη αρμοδιότητα είναι να προσφέρει συνεχώς στο «κοινό καλό» είτε με τις ικανότητές του στη μάχη είτε με τη συλλογή προμηθειών. Ως αντάλλαγμα το σπλαχνικό σύστημα τον ανταμείβει με μείωση της καταδίκης του και εξαγορά κάποιων στοιχειωδών ελευθεριών. Οι Sinners δεν διακιούνται να κάνουν βήμα χωρίς την στενή παρακολούθηση απο κάποιο «Accessory», ανδροειδές προσωπικό βοηθό υπό την υπηρεσία του κράτους. Από νωρίς θα γευτείτε στο έπακρο τις επιπτώσεις της ποινής σας. Η ήδη βαριά τιμωρία σας θα εμπλουτίζεται με έξτρα δεκαετίες φυλάκισης για αδικήματα όπως προσέγγιση άλλων sinners στα 2 μέτρα, προσπάθεια ομιλίας με κάποιον φρουρό, ξεκούραση με ξάπλωμα στο κρεβάτι, πολλά συνεχόμενα βήματα κλπ. Στις πρώτες ώρες παιχνιδιού θα υπάρχει ένα αίσθημα ασφυκτικού περιορισμού, όσο όμως προσφέρετε στο Panopticon τις υπηρεσίες σας οι συνθήκες φύλαξής σας βελτιώνονται σημαντικά.
H Natalia, πάντα έτοιμη να σας φορτώσει μερικές έξτρα δεκαετίες φυλάκισης για ασήμαντα αδικήματα.
Το παιχνίδι διαδραματίζεται ουσιαστικά σε δύο κόσμους. Ο πρώτος είναι οι φυλακές κράτησης του Panopticon σας, όπου συμβαίνει η όποια αλληλεπίδραση με άλλους χαρακτήρες και η εξέλιξη της ιστορίας. Αποτελείται από πολλά δωμάτια κράτησης, αλλά κι ένα κεντρικό hub που περιλαμβάνει ένα μπαρ και ένα κατάστημα οπλισμού. Γενικότερα είναι πολύ περιορισμένη και αδιάφορη η περιπλάνηση στα επίπεδα των φυλακών, κάτι που ζημιώνει τη γενική εικόνα του παιχνιδιού αφού θα σας ζητείται συνεχώς να μεταφέρεστε από το ένα σημείο στο άλλο, μόνο για να μιλήσετε σε κάποιον χαρακτήρα. Η δυνατότητα τηλεμεταφοράς που αποκτάτε σχετικά νωρίς αποδεικνύεται πολύ εξυπηρετική, αν και συνοδεύεται από συνεχή loadings. Το δεύτερο κομμάτι είναι οι αποστολές, στις οποίες μεταβαίνετε όποτε θέλετε μέσα από το σχετικό μενού και σας μεταφέρουν σε εξωτερικούς χώρους για πολύ συγκεκριμένο σκοπό κάθε φορά.
To Freedom Wars είναι μία ακόμη προσπάθεια της Sony για την δημιουργία του δικού της Monster Hunter
Μέσα σε προκαθορισμένο χρονικό όριο θα σας ζητείται συνήθως να εξολοθρεύσετε κάποιο στόχο ή να απελευθερώσετε πολίτες του Panopticon σας που έχουν πέσει στα χέρια εχθρών. Οι χώροι αυτοί είναι μεγάλες ή μικρές αρένες μέσα στα ερείπια κάποιας πόλης ή σε κάποια έρημο, κάτι που δίνει μια ιδέα για το τί συμβαίνει στην επιφάνεια της γης. Αν και δεν υπάρχει σημαντική ποικιλία σκηνικών, ο σχεδιασμός είναι υποδειγματικός και εξυπηρετεί άριστα τις ανάγκες των μαχών, ανάλογα την περίσταση. Το κεντρικό θέμα του Freedom Wars είναι οι μάχες και η SCE Japan έχει φροντίσει να σας προσφέρει μια πληθώρα επιλογών για την προσέγγισή τους. Μπορείτε κάθε φορά να έχετε μαζί σας δύο όπλα τα οποία κι εναλλάσσετε όποτε θέλετε. Η ποικιλία είναι πολύ μεγάλη τόσο σε melee όσο και σε ranged weapons, με το κάθε ένα να έχει τα δικά του θετικά-αρνητικά και το μοναδικό του animation στις επιθέσεις. Ο μόνος τρόπος για να δείτε τι σας ταιριάζει είναι φυσικά να τα δοκιμάσετε εν ώρα δράσης.
Η εντυπωσιακή αμμοθύελλα δυσκολεύει το έργο σας σε κάποιες πίστες.
Το εργαλείο όμως που κάνει τις μάχες του Freedom Wars να ξεχωρίζουν είναι το Thorn, μια ειδική αλυσίδα πολλών χρήσεων. Με αυτή μπορείτε να πιαστείτε από οποιοδήποτε σημείο της πίστας και να ταξιδέψετε προς τα εκεί με μεγάλη ταχύτητα. Μπορείτε να σηκώσετε πεσμένους συμμάχους από μακριά ή να θεραπεύσετε/προστατέψετε την ομάδα σας δημιουργώντας ασπίδες, ανάλογα τον τύπο Thorn που έχετε επιλέξει. Πιο έντονα πάντως θα το χρειαστείτε απέναντι σε μεγάλους εχθρούς, στους οποίους μπορείτε να σκαρφαλώσετε και να κάνετε ζημία σε συγκεκριμένο σημείο από κοντά, η ακόμη και να τους τραβήξετε μέχρι να πέσουν κάτω και να γίνουν ευάλωτοι σε όλες τις επιθέσεις προσωρινά. Κάποια αντικείμενα όπως potions/boosters και χειροβομβίδες συμπληρώνουν το puzzle ενός βασικού αλλά πλήρους σετ εξοπλισμού που θέλει τον χρόνο του για να μαθευτεί και να είναι αποτελεσματικό.
Όσο προσφέρετε στο Panopticon τις υπηρεσίες σας οι συνθήκες φύλαξής σας βελτιώνονται σημαντικά.
Οι αντίπαλοι που θα αντιμετωπίσετε είναι τόσο ανθρώπινης όσο και ρομποτικής φύσης. Πιο εύκολοι κρίνονται τα μικρά drones, καθώς κινούνται αργά και θέλουν πολύ λίγα χτυπήματα για να καταστραφούν. Οι Sinners από άλλα Panopticons μαζί με τα Accessories τους έχουν ακριβώς ίδιο ρεπερτόριο κινήσεων κι οπλισμού με εσάς και πολλές φορές αποδεικνύονται ιδιαίτερα δύσκολοι στην αντιμετώπισή τους. Είναι γρήγοροι, κινητικοί, δρουν σε ομάδες αλλά ως αρνητικό έχουν χαμηλή ενέργεια. Γενικότερα όμως, φαίνεται ότι το σύστημα μάχης δεν έχει κατασκευαστεί για μάχες τέτοιας κλίμακας, με την στόχευση να είναι προβληματική κι εκνευριστική σε αυτές τις περιπτώσεις.
Η πιο ωραία εμπειρία στις αποστολές είναι η αντιμετώπιση των Abductros, γιγάντιων ρομπότ με μεγάλη γκάμα επιθέσεων, δυνατά χτυπήματα και πολλή ενέργεια, που χαρακτηρίζονται από την υπερφυσική για το μέγεθός τους ελαστικότητα και ταχύτητα. Οι Αbductors πήραν το όνομά τους από τη δυνατότητα να απαγάγουν χρήσιμους τεχνίτες από αντίπαλα Panopticons. Συνήθως έχουν βαρύ οπλισμό για μακρινές επιθέσεις, ενώ με τα πελώρια άκρα τους μπορούν να προκαλέσουν σημαντική ζημιά σε πολλούς κοντινούς στόχους ταυτόχρονα. Με συγκεκριμένα όπλα είναι δυνατόν να τους αποκόπτετε ολόκληρα κομμάτια, κάτι που περιορίζει πολύ την επιθετική τους λειτουργία. Υπάρχουν διάφοροι τύποι Abductors, ενώ οι πίστες που συνδυάζουν δύο ή και περισσότερους που επιτίθενται ταυτόχρονα είναι οι πιο δύσκολες και χρειάζονται μεγάλη προσοχή και καλή στρατηγική.
Κάθε επιτυχημένη επιχείρηση σας ανταμείβει με πολλά items για crafting, έτοιμα όπλα, μείωση της ποινής σας και ξεκλείδωμα επιπλέον αποστολών. Υπάρχει κλιμακωτή δυσκολία όσο προχωράει το παιχνίδι, με την πλειοψηφία των αποστολών πάντως να τερματίζονται στην πρώτη προσπάθεια και κάποιες συγκεκριμένες να θέλουν το κάτι παραπάνω. Το Freedom Wars είναι ένα αρκετά μεγάλο σε διάρκεια παιχνίδι με βάθος στο gameplay. Αυτό είναι εμφανές από την ύπαρξη τριών διαφορετικών μενού επιλογών: το προσωπικό σας, του Accessory και του Panopticon σας. Tο μενού του Panopticon είναι προσβάσιμο από μια οθόνη στο κελί σας. Εκεί μπορείτε να εξαγοράσετε ελευθερίες, να αλλάξετε ονομασία και εμφάνιση στον χαρακτήρα σας και να δωρίσετε προμήθειες στην πόλη σας. Ο τρόπος που αναγράφονται όλα αυτά είναι συνυφασμένος με το concept του παιχνιδιού, ενδεικτικά η αλλαγή ονόματος δίνεται από την επιλογή «Request Nominative Reassignment». Το μενού του Accessory προσφέρει τις online δυνατότητες και το σώσιμο του παιχνιδιού, ενώ οι πιο σημαντικές επιλογές βρίσκονται στο δικό σας που έρχεται στο προσκήνιο με το πλήκτρο start. Εκεί μπορείτε να διαλέξετε κάποια αποστολή ή να κάνετε τα απαραίτητα upgrades στον εξοπλισμό σας.
Οι Abductors των προχωρημένων επιπέδων είναι πολύ πιο εξελιγμένοι.
Τα upgrades είναι πολύ σημαντικό κομμάτι του παιχνιδιού, οι πληροφορίες όμως που σας δίνονται είναι ελάχιστες και τα μενού χαοτικά. Εν ολίγοις, υπάρχουν κάποια facilities που κάνουν συγκεκριμένες δουλειές, τις οποίες διεκπεραιώνουν σε πραγματικό χρόνο. Αν βιάζεστε, μπορείτε να ζητήσετε τη βοήθεια κάποιων ειδικών τεχνικών, από αυτούς που διασώζετε σε αποστολές, ώστε να μειωθεί ο χρόνος ολοκλήρωσης. Τα όπλα χρειάζονται συγκεκριμένα αντικείμενα για την επόμενη αναβάθμισή τους, τα οποία και αναγράφονται. Η απόκτησή τους όμως είναι εντελώς random, οπότε μπορεί να χρειαστείτε ώρες farming σε κάποια πίστα. Το αποτέλεσμα όμως θα σας ανταμείψει με κάτι πολύ καλύτερο, οπότε είναι αναπόφευκτη η ενασχόλησή σας με όλες τις πτυχές του crafting. Μπορείτε ακόμη να προσθέσετε κάποιο ποσοστό elemental damage, που πάντως δεν κάνει μεγάλη διαφορά στο παιχνίδι και απαιτεί πολύ κόπο και ψάξιμο. Κατά τα άλλα υπάρχει η δυνατότητα για κατασκευή battle items/boosters και augmentations.
Το κεντρικό θέμα του Freedom Wars είναι οι μάχες και η SCE Japan έχει φροντίσει να σας προσφέρει μια πληθώρα επιλογών για την προσέγγισή τους.
Τα τελευταία είναι πολύ μεγάλες βοήθειες, καθώς προσθέτουν ειδικές δυνατότητες στον χαρακτήρα σας που μπορούν να δώσουν μεγάλα πλεονεκτήματα σε συγκεκριμένες συνθήκες. Ευτυχώς σας επιτρέπεται το ταυτόχρονο equip πολύ λίγων κάθε φορά και έτσι δεν χάνεται η ισορροπία στο πεδίο της μάχης. Στις περισσότερες πίστες σας δίνεται η δυνατότητα να καλέσετε έως και τρεις άλλους Sinners για βοήθεια, παρέα με τα Αccessories τους. Αυτοί μπορεί να είναι NPC’s που έχετε γνωρίσει στα πέριξ των φυλακών, στους οποίους δίνετε και εντολές ως ομάδα κατά τη διάρκεια μιας επιχείρησης. Μπορούν όμως να είναι και φίλοι σας για τοπικό multiplayer ή online παίκτες από όλο τον κόσμο μέσω WiFi, κάτι αντίστοιχο με το δημοφιλές χαρακτηριστικό του Monster Hunter. To παιχνίδι δίνει πολύ βάρος στο online κομμάτι με διάφορα modes, ενώ κάθε αστικό κέντρο δίνει τη δική του μάχη στην παγκόσμια κατάταξη με βάση τους πόντους και τις προσφορές αντικειμένων που δέχεται από τα μέλη του. Το online/multiplayer πέρα από ενδιαφέρον είναι και αρκετά καλά υλοποιημένο, αφού τα κολλήματα στις καλές συνδέσεις είναι σπάνια. Πάντως όποιος αρκείται στην single player εμπειρία μπορεί να μην ασχοληθεί και καθόλου, αν το θέλει.
Όσο κι αν προσφέρεται το setting του Freedom Wars για κάτι ξεχωριστό, το σενάριο του αποδεικνύεται υποτυπώδες και πολύ κλισέ. Έχει όλα τα χαρακτηριστικά που έχουμε κουραστεί να βλέπουμε στα ιαπωνικά παιχνίδια, με τους χαρακτήρες να είναι ανοιχτά βιβλία από το πρώτο δευτερόλεπτο και την οποιαδήποτε αίσθηση συνεχούς παρακολούθησης να εξανεμίζεται γρήγορα. Το Panopticon καταλήγει να μοιάζει με παιδική χαρά και οι συχνές «stealth» εξορμήσεις στα φυλαγμένα πληροφοριακά του συστήματα αναζωογονητική βόλτα στο πάρκο. Όλα αυτά δε θα ήταν σοβαρό πρόβλημα, αν δεν απαιτούσαν τόσο συχνά cutscenes, ανούσια περιπλάνηση σε αδιάφορα μέρη και μακροσκελείς διαλόγους με ανυπόστατους χαρακτήρες. Το παιχνίδι βασίζεται σε ένα πολύ στιβαρό gameplay και μια διαφορετική προσέγγιση στην μάχη και είναι κρίμα που η προσπάθεια για βάθος στην ιστορία μπαίνει εμπόδιο σε αυτό.
Όσο κι αν προσφέρεται το setting του Freedom Wars για κάτι ξεχωριστό, το σενάριο του αποδεικνύεται υποτυπώδες και πολύ κλισέ.
Στον τεχνικό τομέα, όπως θα περίμενε κανείς, το Freedom Wars παίρνει σχεδόν άριστα. Ο σχεδιασμός τόσο των επιπέδων, όσο και των χαρακτήρων είναι πολύ όμορφος με αρκετή λεπτομέρεια, αν σκεφτούμε ότι η οθόνη συνήθως πλημμυρίζει από NPCs. Οι Abductors έχουν πολύ φυσική κίνηση και κολλήματα δεν εμφανίζονται, όσες εκρήξεις κι αν συμβούν από τα ρουκετοβόλα και τις χειροβομβίδες. Η Α.Ι. κινείται στα ίδια υψηλά επίπεδα με τους αντιπάλους να προσαρμόζονται στις στρατηγικές σας και να μη σας αφήνουν σε χλωρό κλαρί. Ακόμη και οι 7 συνεργατικοί NPCs δε δυσχεραίνουν το έργο σας, κάθε άλλο. Πραγματικό επίτευγμα που δίνει πολλούς έξτρα πόντους στην όλη προσπάθεια.Ενστάσεις υπάρχουν μόνο στο off-battle σκηνικό. Ειδικά στο κεντρικό hub είναι συχνό φαινόμενο τα pop ups χωρίς να συντρέχει ιδιαίτερος λόγος, ενώ είναι πραγματικά άξιο απορίας πώς τόσο μεγάλοι χώροι μοιάζουν κενοί και ανεκμετάλλευτοι. Ουσιαστικά δεν υπάρχει κανένας λόγος να μιλάτε σε άσχετους με την ιστορία NPCs και να παρεκκλίνετε από τη διαδρομή σας. Όπως και να το δει κανείς, το Freedom Wars είναι μια πολύ σημαντική κυκλοφορία για το PS Vita που έχει επισκιαστεί μόνο εξ’ αιτίας της μικρής σημασίας που δίνει η Sony στο φορητό της στις παρουσιάσεις της. Είναι first party από αυτά που έχει ανάγκη και ζητάει η κοινότητα και μάλιστα με πολύ βάθος και μεγάλη διάρκεια. Δυστυχώς το μόνο σημείο που φαίνεται βελτιστοποιημένο είναι η μάχη απέναντι στους Abductors, γιατί σε όλα τα άλλα, λίγο ή πολύ δίνεται η αίσθηση της χαμένης ευκαιρίας. Είναι όμως τόσο δυνατό αυτό, που σε προκαλεί συνέχεια να γυρίσεις για μια αποστολή, παραβλέποντας όλα τα άλλα επιδεικτικά. Κάποιοι λάτρεις των action/rpg θα το λατρέψουν, για την πληθώρα του κοινού όμως ίσως φανεί βαρετό και επαναλαμβανόμενο. Χρειάζεται χρόνος για να πειστεί κάποιος για την αξία του, αλλά αν του δώσει την ευκαιρία δε θα χάσει.
Έχω παίξει το παιχνίδι 3-4 ωρίτσες μέχρι στιγμής, και μου θυμίζει το Soul Sacrifice ως προς την κεντρική ιδέα, δηλαδή σε ρίχνει κατ' ευθείαν σε boss fights (με ή χωρίς minions). Έχει κάπως πιο εμπλουτισμένο lore σε σχέση με το SS, και όντως με τους απίθανους περιορισμούς (δεν μιλάς σε άτομα του αντίθετου φύλου, δεν ξαπλώνεις, κλπ) σου επιβάλλει μια ασφυκτική ατμόσφαιρα ανελευθεριας. Το item crafting/upgrading είναι καλοδεχούμενο, αλλά δεν ξέρω πόσο ουσιώδες είναι. Μου μένει να δοκιμάσω το online multiplayer. So far, so good.
Έχω παίξει κάπου στις 40 ώρες με ολοκληρωμένο το story mode και κάμποσο online. Πάρα πολύ καλός τίτλος στο genrer του και με αρκετό περιεχόμενο. Δεν μου άρεσαν τόσο τα περιβάλλοντα αλλά όσο προχωρούσε με πόρωνε όλο και περισσότερο τo gameplay του. Το σενάριο δεν πιστεύω πως είναι κακό και το τέλος με τις επιλογές είναι έξυπνο. Στο online συνάντησα κάμποσες φορές lag, αλλά ποτέ δεν είχα θέμα να βρω κόσμο από το εξωτερικό. Όσον αφορά την Ελλάδα.. Ούτε μία φορά δεν κατάφερα να συνδεθώ... Ελπίζω σε sequel.
@Pirederas To στοιχειωδες εστω crafting απο ενα σημειο και μετα που η δυσκολια ανεβαινει αποτομα ειναι μονοδρομος.
@Scott_Pilgrim Ελπιζω κι εγω οπως και πολλοι αλλοι παικτες σε sequel! Ειναι ολοφανερο οτι με λιγη παραπανω προσοχη και λεπτομερεια σε καποια πραγματα απο τους developers, το vita θα αποκτησει ενα σπουδαιο διαμαντι.
Θα το χτυπήσω στο μέλλον, αλλά με το Βίτα έχω ακόμα να ασχοληθώ με άλλα πράματα, πχ Gravity Rush, όπως και Soul Sacrifice.
Γενικά, βλέπω και η τιμή του είναι πολύ καλή (γύρω στα 30άρι).