Παναγιώτης Νικόλαος Αναστασιάδης
Από τα πρώτα χρόνια ενασχόλησής μου με τα παιχνίδια, πάντα, τα απολάμβανα περισσότερο με παρέα. Δεν είχε σημασία αν ένα παιχνίδι ήταν του 10/10 ή του 4/10, όταν έπαιζα με καλή παρέα για εμένα έφτανε το 12/10. Και έτσι έρχεται στην συζήτηση το The Elder Scrolls Online, και αλήθεια δεν ξέρω αν τελικά είναι καλό ή κακό MMO. Όπως κάθε MMO έχει τα θετικά και αρνητικά, με το Elder Scrolls Online, να υποφέρει σε θέματα σταθερότητας λόγω των servers του, κάτι που η Zenimax υπόσχεται πως θα διορθώσει μέσα στο 2021. Στα θετικά είναι η ύπαρξη ενός ωραίου και γεμάτου endgame PVE περιεχόμενου, το οποίο καλύπτει από τους πιο αρχάριους μέχρι και τους πιο έμπειρους παίκτες. Πέρα από αυτό, οι γιορτές ήταν ιδανικές για party games στο Nintendo Switch. Δοκιμάστηκαν αρκετά αλλά ξεχώρισαν με διαφορά δύο από αυτά, το Tricky Towers, το οποίο μπορούν να το παίξουν όλοι, μιας και το βασίζεται στο γνωστό σε όλους Tetris, και το Invisigun Reloaded, ένα λίγο πιο δύσκολο παιχνίδι που όμως θα σας ανταμείψει με πολλές ώρες γέλιου και διασκέδασης.
Έκτωρ Αποστολόπουλος
O μήνας ξεκίνησε και τελείωσε με το Nier: Automata, τουλάχιστον σ’ ότι αφορά τις κερδισμένες εντυπώσεις. Με τον μήνα Ιανουάριο να κινείται σε ρηχά νερά σ’ ότι αφορά τις νέες κυκλοφορίες και το Cyberpunk 2077 να αγκομαχάει να τρέξει σε νορμάλ ρυθμούς στο Xbox One X μου, αποφάσισα να βάλω μπρος το Nier: Automata. Πρόκειται για ένα παιχνίδι που το’ χα πάντοτε στο πίσω μέρος του μυαλού μου να το ξεκινήσω και αυτόν τον μήνα το πήρα επιτέλους απόφαση.
Καταπληκτική μουσική, ιδιαίτερο art style και μία ιστορία που μου έδωσε άπειρους λόγους για να το ολοκληρώσω δυο φορές στη σειρά ώστε να δω το πραγματικό του φινάλε στο τρίτο κομμάτι του παιχνιδιού. O Γιόκο Τάρο και η Platinum Games έδωσαν ρεσιτάλ με το Nier: Automata και αυτή η εμπειρία μου έχει προκαλέσει μέσα μου μία μεγάλη αναμονή για το Nier Reincarnation. Παράλληλα με έκανε αναρωτηθώ μήπως πρέπει να ρίξω μία ματιά και στα παλαιότερα Drakengard, αλλά άντε να ξεσκονίζεις τώρα το PlayStation 3.
Πέρα από τις περιπέτειες των ανδροειδών, ασχολήθηκα με το καθάρισμα κάποιων ανοιχτών υποχρεώσεων. Ολοκλήρωσα τα DLCs των Pokemon Sword & Shield και κάποια side / grinding missions που έπρεπε να τελειώσω στο εξαιρετικό Hyrule Warriors: Age of Calamity μιας και κρύβω μέσα μου έναν μικρό ψυχαναγκαστικό gamer με τα franchises που αγαπώ.
Γενικότερα θα μπορούσα να πω ότι πρόκειται για έναν απίστευτα μέτριο μήνα ο οποίος θα μου μείνει στο μυαλό εξαιτίας της εξαιρετικής εμπειρίας με το Nier: Automata. Tα έχουμε ξαναπεί άλλωστε και σε παλαιότερα blogs, υπηρεσίες σαν το Gamepass πρέπει να τις εκμεταλλευόμαστε για ανακαλύπτουμε τα διαμάντια που είναι θαμμένα κάτω από το τεράστιο backlog μας γρήγορα και εύκολα.
/cdn.vox-cdn.com/uploads/chorus_image/image/68744454/Cyberpunk_2077_ending_guide_Hanako_ending.0.png)
Δημήτρης Βασιλάκης
Ιανουάριος, ο πρώτος μήνας του χρόνου, ο μήνας του ΘΑ ΚΑΝΩ, ΘΑ ΑΛΛΑΞΩ, ΘΑ ΒΕΛΤΙΩΘΩ. Ε λοιπόν εμένα ένα ΘΑ μου βγήκε, μιας και έπαιξα πολύ. Όχι κάτι μεγάλο, όχι κατά αποκλειστικότητα, αλλά πολλά και διάφορα. Στο μεταξύ όλα άρχισαν από ένα άσχημο γεγονός.
Το Σαββάτο 2 Ιανουαρίου τρύπησε ο θερμοσίφωνας. Ο θερμοσίφωνας ήταν στο πατάρι. Στο πατάρι ήταν κοντά 450 physical copies Xbox 360. Τα έσωσα όλα μην ανησυχείτε, αλλά χρειάστηκε να τα κατεβάσω και να τα φτιάξω-ψάξω. Και όποιος ψάχνει βρίσκει. Από αυτό το ανέκδοτο λοιπόν μας προέκυψαν τα: Titan Quest, Magic the Gathering: Duels of the Planewalkers, Hexic HD, Prince of Persia, Prince of Persia: Forgotten Sands και Bully Scholarship Edition ενώ από πιο σοβαρά παιχνίδια συνέχισα τo Assassin’s Creed: Origins. Είναι άλλο ένα αλλά πάει στο τέλος ως Hit του μήνα. Κατά τα άλλα παίξαμε με τις κόρες Battleship, Monopoly Deal, Toy Story 3 στο One και Everybody’s Golf στο PS4. Είχε και PC το πρόγραμμα όπου κυρίως έπαιξα Age of Empires II: Definitive Edition αλλά και 2-3 anime σαχλαμαρίτσες, που μας οδηγούν στο hit του μήνα: Rumble Roses XX, που βρέθηκε στο πατάρι και οι καλοί άνθρωποι της Microsoft είχαν φροντίσει να το κάνουν backwards compatible στο One X. Πρόκειται για ένα φρικτό παιχνίδι wrestling με ελαφρώς ενδεδυμένες κορασίδες, το οποίο όμως αποτελεί ένοχη απόλαυση του γράφοντα μιας και με χαλαρώνει. Βάλτε ότι πλέον το συνδυάζω και την εξαιρετική σειρά του Netflix Glow, και δέσαμε. Honorable Mention το Solitairika που έδινε δωρεάν μες στις γιορτές το Epic Store.
Δημήτρης Βούρδας
Παρά το γεγονός πως μοιάζει να έχει κρατήσει 150 μέρες ο Ιανουάριος δεν ήταν γεμάτος με video games, παραδόξως πως. Οι νέες κυκλοφορίες ήταν ελάχιστες, η δουλειά πολύ, οπότε ο περισσότερος χρόνος αναλώθηκε σε λίγα παιχνίδια που υπήρχαν στο backlog και επιστροφή στις συνήθειες.
Το μεγαλύτερο ποσοστό αφιερώθηκε στο εξαιρετικά γεμάτο F1 2020, που γέμισε κάπως τα κενά από μηχανοκίνητο αθλητισμό σαββατοκύριακα, ενώ αρκετές ώρες συνέχισαν να γράφονται στο DiRT 5 αλλά και στο Forza Horizon 4, το οποίο στη νέα γενιά είναι πραγματικά συγκλονιστικό. Από τα πιο, ας πούμε, σοβαρά παιχνίδια, η μόνη δράση ήταν με το Star Wars Jedi: Fallen Order, ενώ στο κλείσιμο του μήνα στόχος είναι η εκκίνηση του Control.
Ας ελπίσουμε ο Φεβρουάριος να είναι πιο γεμάτος.
Ντίνος Γεωργίου
Πάει άλλος ένας μήνας κλεισμένοι στα σπίτια λόγω της καραντίνας. Πάλι καλά που υπάρχουν τα videogames και μπορούμε να περάσουμε ευχάριστα την ώρα μας, ενώ ταυτόχρονα προστατεύουμε έμας, της οικογένεια μας και τους τριγύρω μας. Μαζί με τη παρέα μέσω Discord, καήκαμε στο Monster Hunter: World (χωρίς το expansion, πάμε για 100% completion στο βασικό παιχνίδι, έτσι λέμε, σιγά μην το καταφέρουμε). Αρκετά διασκεδαστικό, ειδικά με παρέα, ωστόσο όταν τελειώνεις το βασικό story, φαίνεται επαναλαμβανόμενο, τουλάχιστον για έμενα καθώς κυνηγούσα τα ίδια τέρατα,είχα μάθει τα mechanics, οπότε δεν είχα κάτι καινούργιο να κάνω. Βέβαια, είχα βάλει σκόπο να φτιάξω τα διάφορα armor set. Εν τέλη, κράτησα το armor του Geralt of Rivia, το οποίο είναι από το collaboration event της Capcom με την CD Projekt RED. Όταν ολοκλήρωσα τα κυνήγια μου, είπα να ξαναπαίξω GTA Online (όχι RP, έχει διαφορά). Μέσα σε δύο μέρες μάζεψα αρκετά χρήματα να αγοράσω ένα υποβρύχιο και να κάνω το πιο πρόσφατο heist. Worth it.
Γιώργος Γιολδάσης
Ακόμη ένας μήνας με RPG έφτασε στο τέλος του. Σειρά είχε ένα παιχνίδι που δεν του έδωσα τη σημασία που του αρμόζει, ο λόγος για το Ni No Kuni: Wrath of the White Witch. Είναι το πρώτο παιχνίδι της Level-5 που δοκιμάζω και ομολογώ ότι με μάγεψε. Το σύστημα μάχης ήταν εκπληκτικό με πάρα πολλές επιλογές, διαφορετικές στρατηγικές και με μεγάλης διάρκειας boss battles. Ενδιαφέρον παρουσίασε και η ανατροφή τεράτων, που δεν ήταν ούτε απλή αλλά ούτε και πολύπλοκή. Υπέροχο και παραμυθένιο game, το προτείνω στους λάτρεις των RPG με τερατάκια.
Το επόμενο παιχνίδι ήταν το πολυαναμενόμενο Atelier Ryza 2: Lost Legends & the Secret που έφτασε επιτέλους στη Δύση. Ως πολύ μεγάλος λάτρης της Gust και της σειράς, ταξίδεψα για μία ακόμη φορά στον κόσμο της Ryza, συνέλλεξα την πρώτη ύλη, την έβαλα στο καζάνι και πειραματίστηκα με δεκάδες συνταγές αλχημείας. Το πολύ όμορφο Ryza 1 έγινε ακόμα καλύτερο με αυτό το sequel.
Τέλος, με την επέτειο των 30 ετών της σειράς, είπα να δοκιμάσω ένα παλιό παιχνίδι του NES, που κυκλοφόρησε πρώτη φορά στη Δύση. Το Fire Emblem: Shadow Dragon & the Blade of Light είναι ένα υπέροχο tactical-RPG και αρκετά μεγάλο παιχνίδι για την εποχή του. Για πλήρη τερματισμό χρειάστηκα 60 ώρες. Ωστόσο, είναι ένα σκληρό παιχνίδι, το οποίο ανήκει σε μια άλλη εποχή και θα το πρότεινα μόνο στους μεγάλους fan της σειράς, για να δουν πως ξεκίνησε και πως εξελίχθηκε.
Όσο για το Φεβρουάριο, αναμένεται να είναι ένας από τους καλύτερους μήνες για τους χρήστες του Nintendo Switch και λάτρες των RPG. Tη σκυτάλη παίρνουν τα Bravely Default II, Super Mario 3D World + Bowser's Fury, Ghosts 'n Goblins Resurrection, Persona 5 Strikers και Little Nightmares II. Οι εντυπώσεις τον επόμενο μήνα, καλό gaming σε όλους!
Νικήτας Καβουκλής
Καλά να είμαστε, ο Ιανουάριος ήταν ακόμα ένας μήνας γεμάτος gaming. Όπως πάντα, προτεραιότητα δόθηκε στα reviews. Ξεκινάω από το παιχνίδι που θα πρέπει να διαγράψετε άμεσα από τη μνήμη σας και δεν είναι άλλο από το τραγικό Remothered: Broken Porcelain. Δυστυχώς, όσο και να προσπαθήσει κάποιος, είναι τόσα τα προβλήματά του που δεν υπάρχει περίπτωση να συμβιβαστεί με ένα χάλι.
Το Hitman 3 είναι το ιδανικό κλείσιμο της νεότερης τριλογίας περιπετειών του Agent 47. Έξι νέες αποστολές γεμάτες περιεχόμενο, με το replayability και τη διαφοροποίηση της προσέγγισης στο gameplay να χτυπάει κόκκινο. Στα θετικά η πρόσβαση στις αποστολές των δύο προηγούμενων παιχνιδιών, εφόσον βέβαια τα έχετε αγοράσει στην ίδια πλατφόρμα.
Με το Scott Pilgrim vs The World: The Game Complete Edition, ως fan των κλασσικών beat 'em ups είχα την ευκαιρία να ξεσπάσω, ξυλοφορτώνοντας όποιον και ο,τι έβρισκα μπροστά μου. Η αλήθεια είναι πως θέλει αρκετό grinding, παρόλα αυτά, ως εμπειρία παραμένει μοναδική.
Το The Medium δεν θα μπορούσε να ξεφύγει της προσοχής μου. Καθηλώθηκα όσο το δυνατό περισσότερο στην καρέκλα για να φτάσω το συντομότερο στους τίτλους τέλους. Εντυπώσεις σε λίγες μέρες.
Τέλος, Call of the Sea. Δυνατή περιπέτεια που θα φέρετε εις πέρας μόνο αν το μυαλό σας έχει μάθει να λειτουργεί και αντισυμβατικά.
Βασίλης Καμακάρης
Αχ τέλειωσε κιόλας ο Ιανουάριος! Η τρέλα που άφησε πίσω του το 2020 μπορεί να μην σταματά, αλλά το gaming μένει ως έχει. Ο Ιανουάριος από την μεριά μου θα έλεγα πως ήταν ένας γεμάτος μήνας από παιχνίδια που πέρασαν στα χέρια μου.
Λίγο Warframe για το Operation: Orphix Venom, λίγο Overwatch για το νέο challenge για το skin του Hanzo και λίγο Division 2 για να μπούμε και εμείς στον παλμό με το μπάχαλο στο Καπιτώλιο. Αλλά τα βασικά του μήνα ήταν τα εξής:
Cyberpunk 2077 – ξέρω, ξέρω ναι, είχε τα θέματα του, ναι έγινε κουλουβάχατο η CD Projekt… Αλλά τα πράγματα δεν ήταν και τόσο τραγικά. Έστω και με ελάχιστα προβλήματα και με χαμηλά settings η εμπειρία ήταν απολαυστική. Μέσα στον Ιανουάριο κατάφερα να δω όλες τις ιστορίες των χαρακτήρων και να τελειώσω το πρώτο μου walkthrough ως Corpo. Αυτό που με τράβηξε στο παιχνίδι ήταν ο κόσμος της Night City, οι χαρακτήρες που γεμίζουν την ιστορία και το στυλ της μάχης. Φυσικά το νέο μου PC θα εγκαινιάσει τον τίτλο, αμέσως μετά το crash test με το Crysis 3.
Destiny 2 – Σταθερή αξία το Destiny! Ο Ιανουάριος μας τοποθετεί στην τελική φάση του Season of the Hunt πριν ξεκινήσει σύντομα το νέο season. Το Destiny την χρονική περίοδο που μιλάμε περνάει μια κρίση και αυτό φαίνεται από τις αλλόκοτες αποφάσεις της Bungie. Οι παίκτες για ακόμα μια φορά είναι διχασμένοι. Η έλλειψη ουσιώδες περιεχομένου στο season of the hunt και το μέτριο Dawning event δεν ικανοποίησαν.
Η μεγάλη επιστροφή του Hawkmoon έφερε μαζί του και ένα νέο “wannabe dungeon” για να αποκτήσουμε νέα perks για το όπλο και πονοκέφαλο. Το Harbinger quest προσπαθεί να δώσει πρόκληση αλλά με λάθος τρόπο και σαν να μην φτάνουν αυτά – όπως πάντα bugs που κατάφεραν να επηρεάσουν ακόμα και τον seasonal τίτλο. Στους τίτλους ευτυχώς είχα κατακτήσεις στην λίστα μου με τους Descendant (Deep Stone Crypt raid), Enlightened (Garden of Salvation raid), Splintered (Beyond Light) και τον seasonal, Warden.
Φυσικά περιμένω να δω το νέο season του παιχνιδιού, που όπως αναφέρει και η ίδια, η Bungie θα έχει ένα ενδιαφέρον περιεχόμενο και νέα όπλα.
Wolfenstein II: The New Colossus
Επιτέλους! Μια από τις μεγαλύτερες αμαρτίες μου τέλειωσαν. Μετά από το πέρασμα μου στο The New Order και το The Old Blood κατάφερα και έπαιξα το The New Colossus. Λάτρης της δουλείας που έχει υλοποιήσει η MachineGames στο franchise το sequel μου έδωσε όσα θα περίμενα. Κινηματογραφικό story και ανελέητο gunplay. Μέσα από τις περιπέτειες του William "B.J." Blazkowicz θυμήθηκα γιατί αγαπώ την σειρά και κυρίως το στίγμα που έχει αφήσει η id Software. Βέβαια, οι αμαρτίες από άλλους τίτλους που δεν έχω αγγίξει ακόμα με στοιχειώνουν. Ελπίζω σύντομα να τελειώσω και το Yakuza 0.
Νίκος Λυμπέριος
Ένα από τα θετικά του να συζείς με gamer είναι ότι μπορείς να απολαύσεις τις χαρές των συνεργατικών παιχνιδιών. Μετά από προτροπή του Παύλου Παπαπαύλου αποφασίσαμε να δοκιμάσουμε ένα indie παιχνίδι της Team 17 με τον τίτλο Overcooked, συσκεκριμένα και τις 3 διαφορετικές του εκδόσεις.
Overcooked (PS4) - Overcooked 2 (PS4) - Overcooked All you can eat edition (PS5)
Το concept του τίτλου σχετικά απλό, βλέπεις τις ζητούμενες συνταγές κόβεις τα απαραίτητα υλικά και σερβίρεις. Οι πίστες όμως είναι το ζουμί του παιχνιδιού και η δομή γρίφου που έχουν με απαιτούμενα τη σωστή συνεργασία των παικτών για να καταφέρουν να φτάσουν το σωστό σκορ και να μαζέψουν από ένα έως και τρία αστέρια. Το πρώτο της σειράς είναι κατά την γνώμη μου το πιο δύσκολο με την έκδοση του PS5 να αποτελεί την πιο συμφέρουσα αφού περιλαμβάνει όλο το υλικό όλων των παιχνιδιών με τα DLC τους μαζί με λειτουργία βοήθειας. Αν δε σπάσουν δεσμοί μετά από αυτό δεν θα σπάσουν ποτέ.
Pathless (PS5)
Ένα ιδιαίτερο indie παιχνίδι ανοιχτού κόσμου όπου δεν υπάρχει συγκεκριμένος δρόμος για να ακολουθήσεις. Μόνο οι γρίφοι και οι αρχηγοί που συναντάς.
Immortals Fenyx Rising (PS5)
Μια διαφορετική προσέγγιση της Ubisoft στην κλασσική της συνταγή στα παιχνίδια ανοιχτού κόσμου. Χωρίς να κάνει κάτι καινοτόμο καταφέρνει να είναι απολαυστικό και διασκεδαστικό.
Marvel’s Spiderman: Remastered (PS5)
Δεν υπάρχεί κάτι καινούριο να αναφέρω εδώ. Το πήρα μαζί με την Ultimate έκδοση του Morales και αποφάσισα να κάνω την πλατίνα και το Revisit.
Remothered: Tormented Fathers (PS4) - Remothered: Brokain Porcelain (PS4)
Όπως έγραψε και ο Νικήτας πρόσφατα στην κριτική του μακριά. Δεν έχουν να προσφέρουν κάτι ιδιαίτερο και πάσχουν τόσο στη γραφή τους όσο και στον τεχνικό τους τομέα.
Full Throttle Remastered (PS4)
Το κλασσικό έπος του Tim Schaffer remastered για την εποχή μας. Αν και μικρό σε μέγεθος η μαγεία και το χάρισμα αυτό των παιχνιδιών είναι αιώνιο.
Mortal Shell (PS4)
Μια ακόμα προσπάθεια στο είδος των Soulsborne παιχνιδιών. Αρκετά καλή προσπάθεια από το μικρό στούντιο με μάλιστα δωρεάν προσθήκη μουσικής από τους έλληνες Rotting Christ για τα boss fights.
Maneater (PS5)
Θες να δείς πως είναι να ζεις από τα μάτια του απόλυτου κυνηγού; Θες να δεις πως βιώνει ένας καρχαρίας το μίσος των ανθρώπων; Τότε το maneater είναι για σένα. Πέρα από την πλάκα το concept του έιναι σχετικά απλό. Σκοτώνεις ψάρια, διαλύεις βάρκες, μαζεύεις πόντους. Μου θύμισε ελαφρώς και loosely το Carmaggedon.
Knights and Bikes (PS4)
Άλλο ένα ιδιαίτερο και εξαιρετικό indie game που δίνει τη δυνατότητα για συνεργατικό παιχνίδι. Αυτή τη φορά δε βασίζεται τόσο στην επίλυση γρίφων αλλά στην ανάπτυξη της ιστοίας του και μάλιστα με τον Tim Schaffer να δίνει το χέρι βοηθείας του.
Αυτά από μένα για τον Ιανουάριο. Να περνάτε πάντα καλά και με πολύ gaming.
Παύλος Παπαπαύλου
Δεν κατάφερα να παίξω όσα games θα ήθελα, αλλά συνεχίζω να ασχολούμαι με το Immortals: Fenyx Rising. Ο τίτλος της Ubisoft έχει καταφέρει πραγματικά να με μαγέψει και ακόμη και αν έχω στη διάθεσή μου 1-2 ώρες, θα κάτσω να τον απολαύσω. Όλα αυτά βέβαια μέχρι να έρθει το Little Nightmares II. Αλλά και πάλι, τώρα που το σκέφτομαι, μετά το τέλος ενασχόλησης με το game της Bandai Namco, πάλι στον τίτλο της γαλλικής εταιρείας θα γυρίσω, μιας και ήρθε και το πρώτο DLC. Ας με μαζέψει κάποιος!
Βασίλης Παπασπηλίου
Τον περασμένο μήνα κατάφερα -επιτέλους- να παίξω το A Plague Tale: Innocence της Asobo Studio. Αν και αρκετά μικρό σε διάρκεια, μου υπενθύμισε πως δεν είναι απαραίτητη η φλυαρία για μείνει μία εμπειρία χαραγμένη στη μνήμη. Ατμοσφαιρική μουσική βικτωριανού στυλ, απλοϊκό μεν, συνεχώς εξελισσόμενο δε gameplay και μία ενδιαφέρουσα ιστορία για τους δεσμούς που μπορούμε να σχηματίσουμε με την οικογένεια μας και τους γύρω μας στις πιο δυσμενείς συνθήκες. Αυτά, σε συνδυασμό με μία μικρή δόση τρόμου αποτελούν το A Plague Tale: Innocence και το καθιστούν αξέχαστο.
Χρήστος Χατζησάββας
Ένα από τα πρώτα παιχνίδια που τερμάτισα το 2021 είναι το Devil May Cry 3 HD, μήπως η μετάβαση από DMC2 σε DMC3 -το χειρότερο της σειράς και ίσως το καλύτερο- συμβολίσει την αλλαγή από 2020 σε 2021. Ασχολήθηκα πολύ με το Demon’s Souls στο PS5, ενώ μερίδιο του χρόνου μου πήρε και το Spider-Man Remastered όπως και το Sackboy: A Big Adventure στην ίδια κονσόλα. Στο Nintendo Switch, παίζω αρκετά το Travis Strikes Again: No More Heroes το οποίο όπου να 'ναι θα τερματιστεί, ενώ ήδη τερματίστηκαν τα Super Mario Maker 2 και Yoshi's Crafted World. Για περίπου 100 ώρες έως τώρα «χάθηκα» στη Night City και στο Cyberpunk 2077, το οποίο λάτρεψα στο Xbox Series X, ενώ πρόσφατα ολοκλήρωσα και το The Medium που μου άρεσε αρκετά (τα γράφω και στο review!).
Για την καλύτερη εμπειρία σου θα θέλαμε να σε παρακαλέσουμε να το απενεργοποιήσεις κατά την πλοήγησή σου στο site μας ή να προσθέσεις το enternity.gr στις εξαιρέσεις του Ad Blocker.
Με εκτίμηση, Η ομάδα του Enternity